Ending

ENDING
Celestine Herrera

"Panahon na yata na malaman mong kahit kailan, hindi kita magugustuhan! Sa masahol mong ugali? Wala nang magkakagusto sa`yo!Hindi ko alam kung anong pinakain mo sa mga babaeng nagkakandarapa sa`yo! Dahil ang totoo, wala ka namang laman kundi yung puro yabang mo sa katawan!"

"Ganun ba?Bakit? Sa tingin mo ba ang ganda-ganda mo rin para magustuhan ka ng kung sinu-sino diyan? Kala mo rin ba ang bait-bait mo? HAH! Magkalimutan na lang tayo!"

Hindi ko alam na hanggang ngayon, memorize parin ni Gab ang sinabi ko sa kanya nung highschool pa kami. Nabigla din siguro

siya ng sinabi ko ng walang labis at walang kulang ang sagot niya sa sinabi ko.

Pero ang mas nakakabigla...

Naisaulo lahat yan ni Kuya Sky at sinabi niyang hindi niya kailanman makakalimutan ang mga sinabi namin sa isa't-isa.


*thunderclaps!*

Halos tumindig ang lahat ng balahibo ko sa lakas ng kulog na narinig ko. Nagmadali akong mag hanap ng payong habang suotsuot ang jacket ko.

Pagkagising ko, masama na ang panahon.

Umalis agad ako ng bahay para puntahan si Gabriel at Kuya sa basketball court kung saan sila dati'y nagsuntukan dahil sa akin.

Tumakbo ako kahit halos di ko na mahabol ang hininga ko. Hindi pa naman umuulan pero ang dilim dilim na ng langit.

"Kuya!!! Gab!!! Tigilan niyo na yan!!!" Sigaw ko nang naaninaw ko ang court.

Silang dalawa. Nagbabasketball. One-on-one. Pawis na pawis.

"Tumigil ka Cel! Wa`g kang makealam dito!" Sigaw ni Kuya.

Nakatayo lang ako sa gutter. Habang tinitingnan si Gab na mejo nahihirapan sa pagshoot ng bola dahil sa depensa ni Kuya.

Nahihirapan din siyang dumipensa dahil sa galing ni Kuya sa pagbabasketball.

"Kuya! Uulan! Tama na nga yan!"

Sabi niya kasi, hindi siya papayag na magiging kami ni Gab. Naaangasan siya at ayaw niyang manalo ito sa kahit anong laban.

"Mananalo ako, Cel! Wa`g kang mag alala!"

Hindi ko alam kung anong nararamdaman ko ngayon. Masakit lang talaga ang puso ko. Parang may pumipigil sa paghinga ko pero ang saya-saya ko!

"Kuya, wala ka ng magagawa."

Nakashoot si Gab ng tatlong beses. Naka shoot si Kuya ng lima.

Pawis na pawis na silang dalawa. Parehong magagaling.

Nagsimula ng umulan.

"Kuya! Magkakasakit kayo!"

Wala akong narinig na kahit ano galing sa kanilang dalawa.

"SH*T~!" Sigaw ni Kuya ng nakawala si Gab at nakashoot.

Napapalakpak ako. Kaya tumingin si Kuya sakin habang humihingal.

Pero nabawi niya naman agad `to ng naka shoot siya ng tatlong beses ulit.

Binuksan ko na ang payong ko dahil nakakabasa na ang ulan. Nag-aalala ako. Baka magkasakit ulit si Gab.

"Tama na!" Sigaw ko.
"Umuwi ka na dun!" Sigaw ni Kuya.

Basang basa na silang dalawa.

Alam kong konti lang ang chansa na manalo si Gab. Si Kuya ang isa sa pinaka magaling na player dito kaya imposible.

"Sky, mahal ko si Cel! Bakit kailangan mo pang balikan ang nakaraan?"
"Alam ko." Nag dunk si Kuya.

PATAY! Matatalo si Gab nito!

Buti naka shoot siya ng tatlo ulit.

"Hindi ko lang matanggap na mahal ka niya."

Na kay Gab ang bola habang nasa depensa si Kuya.

Na i-lay-up ni Gabriel dahil tumigil si Kuya sa depensa niya.

Tumakbo ako papunta sa kanilang dalawa dahil alam ko it's cease fire.

Yinakap ko si Kuya kahit basang-basa siya sa ulan. Kumalas na rin ako kasi nahihirapan ako sa pagyakap dahil sa payong na dala ko.

He tapped Gab's shoulders.

"Pag nagkasakit yan, lagot ka sakin." Sabi ni Kuya kay Gab then he walked away.
"Wa'g kang mag-alala, Sky. Magkasakit na ako wa'g lang siya."

Natawa ako sa sinabi niya. HAHAHAHA!

"EWW! Ang korni mo naman!" Sabi ko.

Umalis na ng tuluyan si Kuya.

"Lika na! Umuwi na tayo! Magkakasakit ka na naman." Sabi ko habang hinihila siya.

Pero ang tigas niya, di ko mahila.

Ako ang hinila niya papalapit sa kanya.

Pinulupot niya ang braso niya sa balikat ko.

That smirk.

That---smile! Nakakainis! Alam ko! Nanghihina ako sa tuwing ngumingiti siya, sa tuwing tinitingnan niya ako ng tagos sa puso, sa tuwing ganito siya kalapit. He's my weakness and my strength.

"Gab, i love you." Bigla kong nasabi habang nagtititigan kaming dalawa.

Nguminti siya lalo.

Nakita ko na siyang nabasa sa ulan, maraming beses na. Pero mas gwapo siya ngayon. Dahil nakangiti siya sakin at dahil kumikislap ang mga mata niya.

He put his hand under my skin and he kissed me.

Matamis at marahan ang halik niya.

Then the next moment, he was smiling at me. His sweetest and most striking smile.

"Na inlove na ako noon, pero hindi kailanman naging ganito ka lakas ang naramdaman ko."

Napangiti ang puso ko.

Linagay niya ang kamayu niya sa pisngi ko.

"I love you, more."