Prelude.

Prelude.






Nagsisimula ang social climbing sa preschool.



"Denise! I like her Barbie more!" At tinalikuran ako ng half-american kong kaibigan.

Pumunta siya dun sa kabilang table kung saan nakaupo yung bruhang may mas magandang Barbie kesa sakin.

Bukas, bibili ako ng mas maganda diyan! Tinitigan ko ang Barbie niya at nag wish na sana maglaho ito. She stole all my friends! Kahapon lang, ako ang star at ang bida dito, ngayon di na! Pero sisiguraduhin kong bukas... ako na ulit!

Ilang beses pang naulit ang mga pangyayaring ganun. Minsan ako yung nang-aagaw ng kaibigan, minsan ako yung naaagawan. Minsan dahil sa Barbie o sa sapatos, minsan naman sa headband o sa crayons.

Pagka-highschool. Ganun parin. Uso ang social climbing kahit di pinapangalanang 'social climbing'.

"Yes! Dala 'to ni Daddy galing US." Sabi ko habang ipanapakita ko ang latest na PSP, 2nd year high school ako.

Lahat sila namangha. Ang totoo, di ko naman talaga type 'tong PSP, talagang ginusto ko lang magpasikat. Pagmarami kang mga bagay na ganito, sisikat ka, mayaman ka, ikaw ang nasa tuktok.

Yun ang prinsipyo ko. Pero may kilala akong walang nalalamang ganun... May ibang taong walang pakealam sa social climbing. Pero bihira lang yun. Tama... dahil bihira lang. Kasi lahat tayo nakikihalubilo sa iba.

"You're my best friend!!!" Sabay hug sakin ni Eliana.

Grade 3 ako noon. Matagal ko na siyang kilala, simula preschool pa. Paminsan-minsan, inaaway ko siya at iniinis. Pero sa huli, ang sasabihin niya lang ay, "You're my best friend, I don't care!" Matapos ko siyang itulak sa putikan sa hacienda nila.

Nagustuhan ko din siya. Lagi akong nagbabakasyon sa hacienda nila. Di siya lumalabas dito. Home-schooled siya at walang ibang kaibigan kundi ako. May mga pinsan siyang ka-age niya tulad ni Brent at Ara Cruz at si Bench Jimenez, pero di nya nakakalaro. Home-schooled parin siya nang nag high school kami.

Kung akala niyo ay mayaman ako, nagkakamali kayo. Normal lang kami. Di tulad nina Eliana na malawak ang lupain at maraming negosyo. Nakilala ko siya dahil sa parents ko. My Dad is their lawyer. Tama! Dahil negosyante ang mga magulang ni Eliana, kailangan nila ng attorney... at si Daddy na yun.

"Ang ganda naman ng PSP mo, Denise!" sabi ng classmate ko.
"Oo! Likayo dito, picture tayo!" Sabi ko.

Alam kong naiinggit yung iba. Lalong lalo na yung mga kumpetensya ko, bahala kayo! Mamatay kayo sa inggit! Nyahaha!

Pero di kalaunan, kumupas din lahat ng damit, gadgets, bag, sapatos at kung anu-ano pa sakin. May alam akong di talaga kukupas. Kung meron ka noon, sikat ka, forever.

Narealize ko 'to nang sinundo ako ng body guards ni Bench sa school dahil may pupuntahang party di umano ang mga magulang ko.

"Miss, pupunta muna tayo kay Bench. Matagal kasi yun lumabas eh kaya inuna ka na namin." Sabi nung isang bodyguard.
"Okay."

Pumasok ako sa SUV nila. Di kami pareho ng school ni Bench. Sa mas exklusibong school siya pumapasok. Mas maraming mayaman. Kaya excited akong pumunta.

"Kuya Joe." Sabi ko sa main bodyguard ni Bench. "Ako na bahala kay Bench. Ako na ang maghahanap." Sabay ngiti ko.

Pumayag naman siya. Ang totoo, gusto kong makita kung paano ang buhay sa school nila.

Ang daming magaganda at gwapo! Halatang mayayaman talaga! May pumapansin sakin pero konti lang. Kaya naman nabigla ako nang nakita ko si Bench, pinapalibutan ng maraming tao. Parang ang sikat niya. May kinakausap siyang babae kaya halos di niya ako makita.

Lumapit ako ng konti para marinig siya.

"Ang gwapo ni Bench no, yun ba yung bago niyang girlfriend?" Napatingin ako sa nagsalitang dalawang babae sa unahan. Tinitignan din nila si Bench at yung kausap niya.

Lumapit pa ako para marinig na talaga siya.

"So, this Saturday... at room 408, Marriot Hotel, ayt?"

WHAAAT? Ang landi pala nito! O malandi lang akong mag-isip?




   









"Wear thongs." Kinindatan niya ang babaeng kausap.

Tumawa naman yung babae pagkatapos ng huling bulong ni Bench.

BENJAMIN JIMENEZ IS A MANWH0RE!





"I will definitely." Bulong ng babae.

Ang sarap naman gutay-gutayin ng buhok niya!!! GRRRR!

"Bench." I interrupted them intently.

Napatingin silang dalawa sakin. Yung babae namutla, parang nakakita ng multo.




Tinitigan ko talaga yung babae habang nakataas ang isang kilay ko. I see what you did there.

"Let's go." Sabi ko.

Mas lalong nabigla ang babae at ang mga taong nasa paligid nang inakbayan ako ni Bench...




"Of course." Sabi niya ng nakangiti.

Diretso ang lakad namin palabas ng school nila. At pagkatapos ng insidenteng yun, sumikat si Denise Cordelia Gozon.