E-arcs

E1.New friends.






"He can't have your kiss, either."

Yung Brent Cruz na yun! Na-LSS yata ako sa sinabi niya eh. Parang sirang plaka sa utak ko. Papaano ba naman kasi, bakit niya naman yun sasabihin diba? At bakit naman ako hahalikan ni Chad, diba? Eh si Brent lang naman yung bigla na lang nanghahalik dyan!

Kaya eto tuloy, badtrip akong pumapasok sa bawat klase ko ngayong first day of school. Imbis na ngingiti-ngiti dapat ako ngayon para naman magkaroon ako ng kaibigan, eh hindi naman ako madapuan ng ngiti dahil sa pag-iisip sa Brent na yan.

"Get out of my way!"

Nakuha ni Ara ang atensyon ko nang bigla ko siyang narinig na sinasabihan ang isang babaeng may malaking glasses at naka braid ang buhok.

"S-Sorry." Umalis yung babae habang inaayos ang glasses niya.

Nandun rin ang mga kaibigan ni Ara na sina Ashley at Tasha. Pero wala ang rumored girlfriend ni Brent na si Lia.

"Sorry?"

Itutulak na sana ni Ara ang babaeng nakaglasses kanina. Mabagal kasing kumilos yung nakaglasses, kaya lang nasabuyan siya ng 500ml na coke na iniinum nung lalaking dumaan.

"ARGH! What the hell?"
"Sorry, Ara..."

Binigyan niya ng panyo si Ara pero imbis na gamitin niya `to ay hinagis niya sa malayo.

"Sa tingin mo ba mapupunasan ng panyo mo ang nabasa kong damit? Oh my gosh! You are so ruining my ruined day!"

Pinagtitinginan na siya ng lahat ng tao dito sa campus. Gusto ko na sana silang lapitan kasi naawa na ako sa lalaking walang magawa at dun sa nakaglasses na takot.

"Ikaw, ikaw! Kayong dalawa? You... nerd girl with no sense of fashion!" Sabay tingin niya sa buong suot ng nakaglasses. "And you... you, her helpless hero? Why are you always doing this to me?"

"Bad trip yata si Queen B." May narinig akong nagsalita sa likuran ko.

May isang grupo palang nakikiusisa sa likuran ko.

"Sino ba yan?" Tanong nung isang freshmen, tulad ko.
"Oh my gosh? Don't you know her? She's Ara Cruz... wa`g na wa`g kang makekealam sa mga away niya at wa`g na wa`g kang haharang sa daanan niya. Lagot ka talaga."

Suminghap si Ara at binalik sa ngiti ang mukha niya pero pinandilatan ang dalawang nakasagupa.

"Akin na nga yang iniinom mo!" Sabay kuha sa iniinom ng lalaki na Coke. Mukhang sasabuyan niya yata ah!
"Ara!" Sa wakas! Nagkaroon din ako ng tyempo.

Halos nanlilisik ang mga mata ng mga kaibigan ni Ara sa likuran niya nang nakitang sumabad ako sa eksena.

"Maxine..."
"Kawawa naman sila... Hayaan mo na lang." Sabay pagitan ko sa kanilang tatlo.

Nasa likuran na ang dalawang kawawang nilalang at si Ara ang nasa harapan ko.

"Haaay! I'm going home. I can't go to class like this, Maxine."

Nabigla ako sa sinabi niya. Akala ko nga pati ako ay kakalabanin niya. Paano ba naman, para siyang tigre kanina.

"Kayo!" Sabay tingin niya sa dalawang nasa likuran ko. "Pasalamat kayo't nandito si Maxine at na save kayo!"

Tinapon niya ang hawak-hawak na Coke at umalis.

"Uy, salamat ha?" Sabi nung lalaki.
"Walang anuman yun..."
"Ang galing mo ah? Nagawa mo yun? At hindi nagalit si Ara sa`yo! Ako nga pala si Jason." Ngumiti siya at agad tiningnan ang tahimik na babae sa tabi niya, yung nakaglasses. "Eto si Emily."
"Max-"
"Maxine Alvarado." Sabi nung si Emily.

Hindi ko alam kung saan ako nabigla. Sa pagpapakilala nila sa akin o sa pagsasabi ni Emily ng pangalan ko.

"Kilala mo siya?"
Inayos ni Emily ang kanyang glasses. "Oo. Schoolmate kami sa highschool. Hindi rin ako nabigla nang huminahon si Ara kanina nang bigla kang humarang sa gagawin niya." Ngumiti siya sakin.

BAKIT KAYA? Bakit nga ba ako paborito ni Ara samantalang inaaway niya lahat ng tao?

Naglahad si Emily ng kamay at, "Emily de la Torre."
"Uh, Maxine."
"Friends?"
"Sure!"

Nagtaka ako kung bakit sa tagal ko dito sa mundong ito, wala parin akong, hanggang ngayon, kaibigang babae na laging nakakasama. Natuwa tuloy ako nang naglahad siya ng kamay sa akin.

"Okay, Emily! May kaibigan ka na rin sa first day of school mo!" Sabi ni Jason.

Pagkatapos nun ay nagpakitaan kami ng class schedule, at sa kabutihang palad, magkaklase kami ni Emily sa halos lahat ng subject. Si Jason ay second year din pala kaya sila ninan Chad ang magkaklase.

"Sige, iwan ko na kayo! May pasok pa ako!" At umalis si Jason.

Naiwan kami ni Emily sa tapat ng mga bulletin board nang biglang dumaan sina Brent Cruz sa malayo. Sa malayo pero kitang-kita ko ang braso niyang nakapulupot sa baywang ni Lia at ngingiti-ngiti sa mga kasama niyang taga basketball team. Si Lia naman, ang taas-taas ng legs sa soot niya at ngingiti-ngiti rin.

ANG KAPAL TALAGA NG MUKHA NG BRENT NA YUN! Sinabi niya sa mga magulang ko na walang siyang girlfriend? Pero ano yan? Anong tawag diyan? LECHE! :(" title="Angry" border="0" class="smiley" style="vertical-align: bottom; ">

"Chill, Maxine~"
"Huh?" Napatingin ako sa kay Emily na kanina pa pala nakatingin din sa akin.
"Brent Cruz. Is he still pursuing you?"

Halos gumuho ang mundo ko pagkakasabi niya. Hindi ko kasi alam kung ano ang ibig sabihin niya at alin dun ang 'pursuing'?

"Hindi..." Bahagyang napatawa ako.
"Hindi? Alam ng lahat na may gusto siya sa`yo ah?"
"Huh?"

Nagsimula kaming maglakad patungo sa next class namin.

"Nung highschool, kaya walang nakakalapit na lalaki man o babae sa`yo ay dahil malakas ang koneksyon mo sa Cruz Twins. Galit o naiinggit ang mga babae sa`yo at takot ang mga lalaki. Yung iba naman, ayaw lang makealam."

Alam kong maimpluwensya ang Cruz Twins, pero kahit kailan di ko inisip na sila ang dahilan sa pag lubog ng social-life ko.

"Ganun ba? Pero... di naman ako naniniwala. Brent Cruz? May gusto sakin? Okay, sige, kung maniwala man ako diyan. Ano naman ngayon?"

Napatingin ulit ako kay Brent at kay Lia na tawa ng tawa na naglalakad kasama ang mga barkada ni Brent.

"Marami naman yung ibang gusto."

E2.Warm and Friendly








"Okay, since this is the first day of school and you`re all freshmen, let`s start this with GTKY!"

Hay! Eto ang panghuli kong klase ngayong araw na `to! Ngayon lang nag 'Getting To Know You' session! Puro kasi simula agad ang klase sa iba kong subjects eh.

Isa-isa kong kinilala at tinandaan ang mga kaklase ko. May iba, kaklase ko na simula highschool, yung iba naman galing sa ibang school. Grupo-grupo parin ang mga kaklase ko. Halatang halos silang lahat ay nakadikit lang sa mga barkada nila simula pa lang sa highschool.

"I'm Emily de la Torre. I love reading books. I love art, and my favorite artists are Luis Royo and Picasso."

Ako na ang susunod!

"Uh... Hi!"

Na-conscious ako nang may nakita akong lumingon sa akin at tumigil sa pakikipag-usap sa katabi niya.

"My name is Maxine Alvarado. I-I love playing volleyball and hitting the beach." Umupo ako agad.

Buti na lang at di naman ako tinanong-tanong ng professor namin. Wala naman siya masyadong tinanong ng kahit ano, yung mga mukhang kilala niya lang.

"Hi everyone!" Napatingin ako sa biglang nagsalita.

Masaya kasi ang disposisyon at tono niya. Halos lahat din ng mga kaklase ko ay lumingon sa kanya.

"My name is Catherine San Juan. You can call me Kitchie, too! I grew up in Germany but I'm one-hundred percent pinoy!" Matamis ang ngiti niya.

Nakuha niya talaga ang atensyon ng lahat kasi napapalakpak ang mga kaklase ko. Kahit ako`y napapalakpak na rin.

"Grew up in Germany?"
"Yes, sir! Pero dito po ako nag highschool sa Pilipinas. Waldrorf International High."
"Why did you move here?"
"Because... this is where my heart belongs. I'm a filipino, I should live in my country."

Napapalakpak ulit ang mga kaklase ko at puno ng hiyawan at adorasyon ang ipinapakita nila sa kanya.

Umupo din naman si Kitchie at nagpatuloy ang GTKY.

Marami na pala siyang kaibigan, napansin ko. Marami kasi siyang kausap at mukhang maraming gusto siyang kausapin. Siguro nakakatuwa siyang kausap.

"Kitchie San Juan. Narinig ko na yung pangalan niya... somewhere." Sabi ni Emily.
"Halata namang sikat siya... Maraming kaibigan eh..." Sabay tingin ko ulit sa kay Kitchie.

"Uh, wait... Catherine San Juan?"
"Sir?"

Natahimik kami.

"Ahhh! I remember! Ikaw yung nanalo ng Miss Teen Philippines this year?"
"Yes sir!" Sabi ng mga kaibigan niya at naghiyawan ulit.

"Tama. Miss Teen Philippines." Sabi ni Emily. "Sana sumali ka dun, Maxine."
Kung hindi lang ako hinamon ni Emily dun edi sana ay hanggang ngayon, di parin ako makawala sa paghanga ko kay Catherine San Juan o Kitchie.
"Ako? Ba`t naman ako sasali dun? Hahaha."
"Totoo... Ang ganda-ganda mo naman. Magaling ka rin sumagot diba? May laban ka dun. Kung totoosin, mas maganda ka pa kay Kitchie."
"Naku! Hindi no. Hindi ko kayang sumagot ng kahit anong question na pang beauty queen. Major major no!"
Nagkibit balikat si Emily.

Maganda nga si Catherine. At halatang matalino pa.

Matangkad siya, matangos ang ilong, nipis at pula ang mga labi, katamtaman ang haba ng buhok at makintab din ito. Maputi siya, kasing kulay ng gatas, mas maputi pa sa akin. Sa pananamit niya, halatang mahilig siya sa fashion.

Maagang natapos ang klase. Pero matagal kaming nakalabas ng klasrum dahil tinulungan kong ipunin ang mga nahulog na papel ni Emily dahil sa nahulog niyang notebook.

"Maxine..." Habang nakayuko ako at inaabot ang isang papel, napatingin ako sa nagsalita. "Alvarado."

Umayos ako at tumayo. Naglahad kasi siya ng kamay.

"Catherine San Juan, diba?"

Hindi ko alam kung tama ba yung sinabi ko o tama ba yung iniisip ko. Basta`t inabot ko na lang ang kamay ko at nginitian siya.

"Oh my gosh! I`m so happy!" Bigla niya akong yinakap.

Nahiya ako sa blankong ekspresyon na ipinakita ko.

"Sorry... Sorry... Nabigla ba kita? Kasi naman... nung highschool pa ako, nanonood ako ng volleyball game! Grabe! Idol talaga kita, Maxine! Ikaw yung Spiker! Number 23! Grabe! Astig yung mga spike mo! Sobra!!!"

Gigil na gigil siya at ngiting-ngiti sa harapan ko.

"Uh? Ganun ba? Naku... di naman masyado..."

Oo, inaamin ko. Ang mga spike ko ay nakakakuha ng atensyon sa mga tao at mga nanonood. Hindi ko naman yun sinasadya, ganun lang talaga ang spike ko. Pero ayoko namang sabihin sa kanyang 'alam ko, ang galing ko no?'. Ang yabang ko naman kung ganun. Hihihi. Ay! Mayabang nga!

"Nakuuuu! Down to earthhhh pah! Ang bait mo!!! HAHAHA Let`s be friends! Call me Kitchieee! Pretty, please?"