Jini Punzalan: Natatakot ako


THIS CAN'T BE!!!! Langya. Lam nyo bang one week na kaming di nagkikita ni JR? I mean, nagkikita kami sa room. Kaso, kung di ako ang nauunang umalis, sya. HUHU. Kapag nagtatagpo ang mga mata namin, lagi na lang kaming SNOB sa isa't-isa. Para bang walang nakikita. WAAAAAAAH. Isa at kalahating linggo na (to be exact) ang nakalipas. Ba't ganito parin?! Nakakainis naman kasi ang lalaking yun! >:( Kung di lang kasi nya sinalo ang PRIDE nung binuksan ni Pandora ang Pandors's Box eh. HUHU. At ako naman, eto, takot ata akong balewalain nya. Baka pag kausapin o tawagin ko sya - hindi nya ako papansinin.

KYAAAAAAAAAAAA~! Ba't ba kasi ganun ang nangyari? KASALANAN KO! Huhuhu...

"Jini!" Si King.
"King! Kaw pala!"
"Kanina ka pa dyan ah?"
"Oo nga eh!" Napakamot ako sa ulo.

KINGGGGG! Diba sabi mo ---- ano...boto ka samin ni JR!? Please oh, gumawa ka ng paraan!!! HUHUHU.

Jini! Tumigil ka nga! Ano ka ba! Nasa loob ka ng cafeteria. Baka dumating si JR. Nakewwww...

Ginalaw ko ang ulo ko... ANG SAKIT! Naman oh. Para akong naglagay ng isang sakong bigas. Ang sakit. Bakit kaya? Love sick? NYAY. Bunga na rin siguro to ng stress ko sa skul. Masyado kasi akong busy. HUHUHU. Lumingon ako sa right side.

Napatalon ang puso ko - SI JR! Ilang segundo ang nakalipas, napatingin ako sa braso nya. NAKAKAPIT SI ANDREA. langya. Aalis na ako. HMP.

"Miss." Napalingon ako.
"Este...diba ikaw si Jini?" May tatlong babaeng lumapit.
"Huh? Oo!" Napatingin ako kay King.
"Nakita mo ba yun?" Sabay turo kay JR.

Okay lang sana, kaya lang...nakita ni JR na tinuro sya nung babae at nakita nya rin ako. :'(

"May girlfriend na agad sya? Kala ko pa naman minahal ka talaga nya! Lika na girlllls."
"Anong?" AAAAAAAAAAAH. Hindi... Hindi... Alam nyo ba? Ano... Kami pa... cool-off. Di nya yan girlfriend? DI NGA BA? Shucks.

Linigpit ko na ang gamit ko. Kainis. HUHUHU. Nagtaka ata si King kaya lang, masyado akong nagmamadali para tingnan ang mala anghel na mukha ni King.

"King, alis na ak-" Sabay bangga sa isang lalaki.
"Jini!" Sigaw ni King.

Nataponb ko ang gamit ko, pati na ang lahat-lahat. LOL. Agad kong kinuha ang mga gamit ko at napatingin sa lalaking tinulungan naman akong tumayo....si Kenjie pala.

OH NO! Lumingon ako kay JR. Nakita kong nakatingin ang mga nanlilisik nyang mata. Kahit malayo sya, pero kitang-kita nya parin ako. Sa gitna ng dalawang lalaki. Gitna ni King at Kenjie. Ang dalawang 'K' ng buhay ko. NYEH. Di pwede.

Agad ulit akong umalis. Ayokong mag selos si JR. Asa ka Jini!? Panu yun magseselos eh may Andrea na sya?! Di hamak na mas cute at mas mabait pa sayo. WAAAAH. Aray, nahihilo ako. Napasandal ako sa pinakamalapit na table at binangga pa ako ng isang babaeng nagmamadali din.

OH MY! Ganito na ba talaga lagi ang eksena para sakin??!

"Sorry Miss! Sige... Nagmamadali ako."

Anak ng tupa. Feeling ko...di na ako makakabangon. NGEK.

"Jini!" Sabay pa si King at Kenjie.

Kaso, akala ko, si King o Kenjie ang tutulong sakin. Kaya lang...si JR pala. WAAAAH. Bigla nya akong hinila. HINDI NYA BA ALAM NA MASAKIT ANG ULO KO AT NAHIHILO AKO?

Sumakit ang braso ko sa kakahila nya.

"Ano bah!" Sige Jini! Inisin mo yan. Tatakbo ulit yan, tingnan ko lang kung mag-uusap pa ba kayo.

HUH? Sino ba ang nangaliwa samin? SYA NAMAN AH! PALIBHASA PLAYBOY!

"JR! Ang sakit ng ulo ko." Sige! Para lambingin ka nya!!! HEHE.
"Ba't di kay Kenjie at King mo yan sinabi?" Papunta na kaming clinic. GOSH. Nahihilo na ako at inaaway nya pa ako.

Tumigil ako sa paglalakad to maintain my balance.

"Lika nga!" He held me in his arms. WAAAAH. Ang lapit ko sa mukha nya.

Ngayon ko lang napansin na mas maaliwalas na yung mukha nya...or am I just---imagining? Kasi 11days kaming di masyadong nag-uusap. Ngayon lang kami nag lapit ulit.

Pinikit ko ang mata ko. JR! Di na masakit ang ulo ko. LOL. Nukaba Jini! Wag mong kalimutang nangaliwa sya. Dinala nya ako sa clinic---pinagtitinginan na nga kami ng mga tao eh---pero, di ko na pinansin. MOMENT KO TO.

"Anong sakit nya?" Tanong nya sa nurse pagkatapos ang na check-up.

Naalala ko nung nagpanggap syang may sakit para lang mapansin ko sya. Ay di pala - nagpanggap syang patay. Muntik ko ng nasabi ang nararamdaman ko dun eh! Pero, ngayon, alam na nya. At hindi nya rin ako pinapansin, pero di naman ako nagpapanggap. :(

"Wala. UHM, Kelangan nya lang magpahinga. Masyado kasi syang maraming iniisip eh." Umalis yung nurse.

Nakahiga ako, sya naman, nakaupo sa tabi ko.

JRRRRR! Mahal kita. May mahal ka na nga bang iba? Hahawakan ko na sana yung braso nya kaso bigla syang tumayo.

"Aalis na ako. Magpahinga ka. Sasabihin ko kay Kenjie at King na andito ka. Sige..."

ANO DAAAAAAAAAAW? Oh my... i'm feeling hopeless. Jini! Wag kang umiyak! Hindi! Okay lang kung umiyak ka! Di nya naman makikita kasi nakatalikod ka!

"Ano yan JR? Pinapaubaya mo na ako sa kanilang dalawa? Bakit di mo na kaya? O di mo talaga ako minahal?" WAAAAAAH. Ang daldal mo Jini! Humikbi ako. SHUCKS. Walang hikbian Jini! Alalahanin mong nakatalikod sya. Pagmarinig ka nyan---HEEEEP! As if naman, lilingon yan pag narinig ang pag-iyak mo?! HUH?
"Sige Jini. Umiyak ka pa, hahalikan kita!" Lumingon sya sakin.

Agad kong pinunasan ang luha ko. Ang bakulaw na to? Anong ibig nyang sabihin? I'm serious! Grabe. Ganun na ba ako kawalang halaga sa kanya?

"Umiiyak ka ba?"
"HINDI!"
"Ayaw mo na ba ng halik ko?"

ECKKKK! Anong klaseng tanong yan?! Pag 'Oo' - PATAY tayo nyan. Pag 'gusto' - NAKAKAHIYA.

"Hindi mo na ba ako gusto?" MAHAL KITA!
"Bakit ang dali-dali lang sayo sabihin yan, huh? JR?! Bakit parang wala lang sayo? Pwede bang ayusin mo naman ang pagsasalita nang hindi ko maisip na wala lang sayo ang nangyayari sating dalawa?" Todo-todo ang pag iyak ko. Lanya.
"Jini...umiiyak ka!?"
"LANGYA KANG BAKULAW KA! BAKIT BULAG KA BA? HA? PUCHAAANG BOYFRIEND." HAALAAAA. Grabe na kung makapagsalita.

Sinaniban na ata ako ng MALIGNO.

Linapit nya ang mukha nya sakin. Gusto ko syang bigwasan - kaya lang... natatakot ako sa susunod na mangyayari... Hinalikan nya ako.... :-*

I MISS HIS KISS.
I MISS HIS HAIR.
I MISS HIS FACE.
I MISS HIM. :(

"Jini. Mahal na mahal kita kahit hindi ko maintindihan kung bakit ka umiiyak kay King, bakit mo binigyan si Kenjie ng gift, bakit lagi mong kasama si King at bakit masyado kang mabait kay Andrea."

May music na tumugtog sa ears ko sabay nung pagsabi nya. WAAAAH. Ano ba yung mga pinagsasabi nya? Anong gift? Anong King? Ano?

"JR! Mahal na mahal din kita kahit di ko maintindihan kung bakit si Andrea ang lagi mong kasama, bakit mo sya hinalikan, bakit...kayo--kayo--kayo lagi. EWAN KO! Ayoko lang naman syang masaktan eh.-"
"Pero ikaw naman ang nasasaktan!!!!!"
"JR. Natatakot ako---kay Andrea!!!" Baka...mainlove ka kay Andrea!
"HAHAHAHAHA >:D Palibhasa di mo alam kung ganu kita ka mahal kaya ka natatakot."
"Aba!?--"
"Wag ka ng umangal! Di mo kasi ako binibigyan ng pagkakataon!"

Tumayo sya.

JR!!! Kasalanan ko naaaa! PLEASE? Sasabihin ko na talaga kay Andrea. Promise.

"Jini. Sabihin mo na lang sakin kung kelan kita pwedeng mahalin ng hindi patago!"

Umalis sya sa clinic.

WAAAAAAAAAAAAAH! ITS ALL MY FAULT! SASABIHIN KO NA TALAGA. :( Hindi ko pa nasasabi sa kanya na may ibibigay dapat akong cake sa kanya. HUHUHU


---


Joshua Rian Te: Andun sa clinic!


HINALIKAN KO SYA? Kainis oh! Napaka OA ko talaga. Nag walk-out pa ako. Baka anong isipin nun! GRRR... Bakit? Masama bang hingin sa kanya ang pagkakataong yun?! Masama bang hingin sa kanya ang pag-ibig nyang hindi tinatago? Hindi kasi ako sanay eh.

WAAAAH. JR, palibhasa unang seryosong girlfriend mo sya kaya ganyan ka na lang kung makapagreact eh. Ayan tuloy, kung anu-anong mga bagay ang pinag-gagawa mo! GRRR. Eh sa, miss na miss ko na sya eh. Mukha pa ni Andrea ang lagi kong nakikita. NAKU! Kung sinong hindi ko kailangan, sya na man ang laging andyan!!!

Pers serious GF ko sya. At nakakahiyang aminin na hindi ako marunong humawak ng relasyon. :'( ARGH... Habang naglalakad ako sa corridor (hindi ko naman alam kung san ako patungo), ginugulo ko ang buhok ko.

"JR!!!!!!!" GAAAH. Si Andrea na naman!
"O? Bakit?"
"Asan si Ate Jini? Okay lang ba sya? Pupuntahan ko sya!"
"Andun sa clinic!!"
"Ano? Ayos na ba sya? Pupuntahan ko sya.... :) "

Hindi nya na ako pinasagot... pumunta na sya agad sa clinic.

PATAY. Hindi naman siguro galit si Jini dun o ano? Bahala na...kung sasabihin nya kay Andrea, edi, mas maganda yun! Kung hindi, edi, desisyon nya na yun. BAHALA SYA. Hindi ko naman sya pwedeng pangunahan eh. Malay ko ba kung di pala ako mahal ng babaeng yun.... WAAAAAAAAH. Wala akong trust? Sabihin nyo na ang gusto nyong sabihin, pero ganun talaga ang nararamdaman ko. Isipin nyo, patago ang relasyon namin, may King sya, may ex pang Kenjie, at ako---? Ano? GRRR...



---


Amy Andrea Tanseco: Ihatid mo naman ako


"Ate?!"

Nakita ko si Ate Jini pinunasan ang mga luha. Bakit sya umiiyak?

"Ate? Ba't ka umiiyak?"
"Huh? Wala. Ang sakit kasi ng ulo ko!"
"AAAAH. :) "
"UH.. Andrea...UHM."
"Bakit ate?"

Mukhang may sasabihin syang importante ah? HMMM.. Ano kaya yun?

"Kasi.. si JR at ako...."
"Si JR at ikaw??--by the way ate, may nahanap ka na bang date for my birthday?"
"Huh? uh... wala pa eh..."
"Naku ate, mag hanap ka na. Di kasi pwedeng walang date eh."

I miss our prom. :) But anyway, what was it again?

"Ate... ano nga ulit yung sasabihin mo!!!?"

"MA-HAL KO SI JR."

Ano ulit yun? WHAAAAAAT? Tapos? Ate... kala ko ba... di nga? JOKE lang yun right?

"Nukaba ate. Wag ka namang ganyan, kinakabahan ako eh!"

Pumikit si Ate Jini.

"Andrea, sorry. But I'm serious!"

Hahawakan nya sana ang kamay ko, kaya lang, iniwas ko na dahil hindi ko gusto ang biro nya. Sana nga nagbibiro lang sya!

"Ate. Wag mo naman akong ganituhin oh? Please?"
"Andrea. Totoo ang sinasabi ko. Boyfriend ko si JR."
"HAHAHA. Hindi.. hindi ako maniniwala sayo ate. Panu kayo magiging mag boyfriend at girlfriend? Ni hindi ko na nga kayo nakikitang magkasama. Ate naman oh, wag mo namang hayaang magalit ako sayo."

PATAY. Gusto kong umiyak. Kaso, ayoko. Unti-unti ko nang nararamdaman na KALABAN ko si Ate Jini. Hindi ko to inaasahan. Bakit sa lahat sya pa? That's not true. Hindi nya boyfriend si JR! GRRR..

"Ate... I'm so sorry." Napatingin sya sakin.

"I like JR. And if you like him too, this is not the right way to make me stop from liking him!!!"

Umalis ako. That's not a joke! Seryoso sya nung sinabi nya sakin yun. Seryoso na din ako ngayon. I'm the first one who told JR that I like him. Napaka-unfair naman ata kung mag-gigive way ako kay Ate Jini just because he likes JR too. Kung gusto nya si JR, dapat, sinabi nya na kay JR noon bago pa ako dumating. I HATE HER.

Sumandal ako sa pintuan ng clinic nung biglang...

"Andrea? Kumusta na daw si Jini?" Tanong ni King sakin.
"Huh? Uh... sabi nya... hindi pa daw sya magaling eh. Masakit parin ata ang ulo nya. Wala atang maghahatid sa kanya eh..."
"Huh? Si JR?"
"Uhh.. ewan ko, umalis na kasi si JR eh. :) "
"AHH.. Ako na lang maghahatid sa kanya."
"O sige! Salamat..." Aalis na sana ako...
"Pakisabi kay JR na ako ang maghahatid kay Jini ah. Sabihin mo rin sa kanya na hinahanap sya ni Jini. :) "
"o-Okay. :) "

Umalis na agad ako. >.< Galing na si JR sa clinic. At, mukhang iniiwasan nya si Ate Jini eh. Siguro, ayaw ni JR kay Ate Jini. Sinabi na siguro ni Ate ang nararamdaman nya, si JR naman, hanggang friends lang ang gusto kaya ganun. TAMA! Ganun siguro ang nagyari.

Habang naglalakad ako papuntang soccerfield, nadaanan ko si JR - malayo ang tingin. Tinakpan ko ang mga mata nya.

"TADAAAAAAAA!" Kinalas nya ang kamay ko.
"O. Kamusta na si Jini?"
"Si Ate? Ahhh. Okay na daw sya. Kasi andun na si King eh. Sya ata ang maghahatid kay Ate Jini. Grabe... nagkakamabutihan na ata si King at Ate Jini eh! HMMM... Bagay na bagay talaga sila."
"Ah." Yumuko sya.
"JR. Ihatid mo naman ako oh? Tutal, si King na ang maghahatid kay Ate Jini eh. :) "
"Huh? O...sige..."

YEHEYYYY!!!



---



King Alvarez: Can you be my date?


"Jini?" Binuksan ko ang pintuan.

Nakita ko syang tulala.

"Jini? Ayos ka na ba?"
"King... Kaw pala. Oo! Ayos na ako! :) "
"Lika na! Ihahatid na kita sa inyo!"
"Huh? Si JR?"
"Uhhh.. Sabi ni Andrea umalis na daw si JR eh."
"Ganun ba?" Tulala ulit sya.

Kinuha ko na ang bag nya para makaalis na kami. Tulala parin sya. Bakit kaya?

Hinawakan ko ang kamay nya...at napailing sya.

"Jini. Tutulungan kita, wag kang mag-alala. Pero, kung sakaling hindi na talaga pwede..-"
"Uh... Wala. Ayos lang naman ako. :) Tara na!"

Hinila nya ako papalabas. May problema ba sila ni JR? O baka si Andrea ang problema nya?

Umalis na kami sa clinic at dumiretso sa parking lot. Tulala parin sya. Natauhan lang sya nung nakita namin si JR at Andrea.

"UUUY! Ate. Okay ka na ba? Ihahatid ka ni King?"

Hindi nagsalita si Jini. Panay lang ang tingin nya kay Andrea. Nakapagtataka ata.

"JR! Kala ko ba umalis ka na?"
"Huh?"
"Ah... kala ko din kanina eh. Nakita ko sya dun sa soccerfield. At yun, ihahatid nya ako pauwi ngayon. Pauwi na rin ba kayo?"

I smell something fishy...kay Andrea. Never mind. Hindi na man siguro sya magsisinungaling... Sa bait nyang yan? TSK.

"Jini. Alis na tayo?" Nakatingin sya kay JR kahit ang layo naman ng tingin ni JR. "Jini?!"
"Uh! O...sige."
"Bye ate, bye King! ingat kayo!!!" Sabi ni Andrea.

Para paring walang buhay si Jini habang naglalakad kami patungo sa sasakyan ko. Nakita din namin si JR at Andrea na pumasok na sa sasakyan. Una silang umalis. Hindi ko pa pinaandar dahil nag-aalala ako kay Jini - na hanggang ngayon ay tulala parin.

"Jini? May nangyari ba sa inyo ni JR?"
"Huh? wala..Uh.."
"Bakit di ka nya pinapansin?"
"Hindi ko alam." Nakita kong parang gusto nyang umiyak.

Hinampas ko ang manibela. Lagi na lang ganito ang nangyayari. Di ko na alam ang gagawin ko! GRRR... Naiinis ako kasi wala akong magawa...para pasayahin sya. ARGH.

"King? Bakit?"

Tiningnan ko sya. Nagtaka ata sya at nabigla sa paghampas ko sa manibela.

"Kasi...naiinis ako. Wala akong magawa para pasayahin ka. Tapos, si JR, ang daming nagagawa para paiyakin ka! ARGH. NAIINIS AKOOO!"
"King... pasensya ka na talaga..."
"Ano? Tungkol ba kay Andrea?"

Tumingin sya sakin na halatang iiyak na.

"Sinabi ko na sa kanya."
"Ano? Di nga?"
"Oo! Pero, parang walang nangyari..."
"Ha? Di nga?!"
"Oo!"

Panu yun? eh, hindi naman nailang si Andrea kanina. Nagpansinan naman sila eh.

"Di nga?"
"Oo! Alam kong di ka maniniwala dahil sa inasta nya kanina. Alam kong di ka maniniwala dahil talagang mabait sya, pero..."
"--jini... Naniniwala ako."

Kaya pala... hmp... bakit kaya ganun si Andrea? Bakit di sya makaintindi?

"Jini. Invited ka ba sa birthday ni Andrea?"
"Oo! :) "
"Can you be my date?"
"Uhh.. Oo. :) " Ngiti sya ng ngiti. Panu sya nakakangiti sa mga pagkakataong to?

Alam kong nahihirapan na sya. Alam kaya ni JR to? Ang lalaking yun talaga. GRRRR... Kung di lang talaga yun mahal ni Jini. ARGH. Di ko alam na maging sa pag-ibig, magiging kompitensya ko parin sya. Pero, ganun pa man, alam ko kung ano ang sa kanya at ano ang di para sakin. ARGH! Subukan nya lang saktan si Jini ulit, di ko na palalagpasin! >:(

Labels: Loving Darkness