JonaxxStories;

Sign 31-35

SIGN 31~
Summer: 24 signs of Summer?

Kinuwento ko kay Lex ang lahat ng sinabi ni Manang.

"Ganun ba? Wa'g kang mag-alala." Sabi niya sakin.

Nakita niya kasing halos di ko magalaw ang pagkain ko dahil sa kakaisip. Tuliro parin ako at kinakabahan na. Dapat kasi dinala ko yung cellphone ko dito.

"Don't worry, okay?" Naglahad siya ng kamay. "I'll face your parents if that happens."

Tumingala ako sa kanya, nakatayo kasi siya habang naglalahad ng kamay. Bakit? para saan?

"May i have this dance?"

Tumingin ako sa paligid, wala namang sumasayaw. Yung nakita ko lang ay ang mama at papa niyang nakatingin sa amin at ang mga taong kulang na lang eh pumalakpak sa nakikita.

"Huh? Wa'g mo nga akong ipahiya? Walang music, wala pang sumasayaw."

Nabigla ako nang biglang may nag violin at cello.

Nakalahad parin ang kamay niya hanggang ngayon at ako'y kinakabahan na. Nakakahiya naman.

Linagay ko ang kamay ko sa kamay niya - gently. Agad niya naman itong kinuha at hinila pa ako para isayaw ulit.

I'll Be pa ang tono ng violin at cello. Kaming dalawa lang ang sumasayaw at ayoko na ring tumingin sa paligid dahil mas lalo akong ni-nerbyosin.

Another sign.

"Wa'g ka nang mag-alala." Sabi niya with his assuring tone.
Tumango ako.

Tinitingnan ko siya sa mga mata niya. His eyes were very promising. It's like he's telling me that he loves me more than I do. Promise, magbabagong buhay na ako. Kung siya naman pala ang magiging part sa buhay ko, walang problema! Isusuko ko na ang mga kaba ko. He will definitely not cheat. The signs were slowly being achieved, and that's because we are destined. We are meant to be.

"Lex, sabihin mo nga... ba't ba ang bilis ng porma mo sakin? Ginawa mo bang deadline ang party na `to?" Tanong ko.
"No, it wasn't like that." Umiling siya. "I wanted someone like you since then. Kaya lang wala akong mahanap." he laughed a bit. "To be honest, I'm a hopeless romantic."

Napatawa din ako ng bahagya.

"Di nga lang ako naiinlove. Will it be wrong if I tell you now that it's my first time to love a girl the way I'm loving you?"

I'm still so confused and I can't understand it in any way.
Maybe because, people cannot perfectly understand each other.
No matter how much he tries to convince me about his feelings for me, I still can't get him. Why'd he love someone like me? That fast?

Or maybe, I can't understand him because I've been too scared to hear things like this again. I've been too insecure with my self.

But Lex is different. He is achieving the signs flawlessly.

Napangiti ako.

"You know what? I loathe you, because I can't fall in love but you made me fall." Sabi ko.

He smiled. Alam ko, umamin ako eh.

Tumingin ako sa paligid. Akalain niyo, nakita ko si Kyla.

"Are you jealous of Kyla?" Tanong niya nang nakita niya rin si Kyla.
"Nooo." I laughed. "... I was..." Sabi ko.

Nakakainis lang dahil hindi ko man lang nakitang nagselos siya nang nagpunta dito si Dave.

"Akala ko noon, loving should be like loving sunsets."
"Hmmm?"
"You love sunsets, but you can't own it. Everyone loves sunsets, but no one owns it. Narealize kong, minsan mali ang paniniwala ko. Minsan, di mo mapipigilang angkinin ang talagang gusto mo. Selfish, isn't it?"

Lumakas ang tibok ng puso ko. I PROMISE! I'LL GIVE IN TO HIS LOVE! BAHALA NA SI DARNA!!!

"And too immature. Just like you..."
"Why are you always calling me immature? Di ako immature ah!"
"Kasi naman... may pa signs-signs ka pa. Destiny is fake - there's no such thing as that."

Sumimangot ako. Pero bago ko pa maisip ang sandamukal kong violent reactions-

"But I'll definitely complete your signs." Napangiti na lang ako.

Ilang sandali ang nakalipas, umupo na kaming dalawa. Pinaligiran naman kami agad ng mga tita at tito niya. Kaya lang, di ako mapakali. Kinakabahan parin ako at gusto kong makausap si mama.

"Lex... can I... go out?" Tanong ko.
"Why? Saan ka pupunta?"
"Kukunin ko lang ang cellphone ko sa kwarto ko. Baka kasi tumatawag si Mama."
"Samahan na kita..."
"Wa'g na, marami kayong bisita. Ako na lang..."

Natigilan kaming dalawa.

"Promise, saglit lang `to!"

Halos half-running akong umalis sa function room. Nainip din ako sa bagal ng elevator. Muntik na rin akong madapa sa kakalakad patungon kwarto ko.

"Asan ba yunnnn!" $:-\$

Kainis, kung kelan ko hinahanap ang cellphone ko, saka naman na mi-missplace!

Natigilan ako nang naalala kong mukhang nadala ko yun kanina sa kwarto ni Lex. Lumipat ako ng kwarto.

Nabigla ako nang nakapatay ang ilaw. Ako pa mismo ang nagbukas ng ilaw at... tenenenentenen!

"Summer."

I saw Kyla on LINGERIE.

I pretended that I did not care, hinanap ko ang CP ko kung saan saan sa kwarto. Kaya lang, nag iba ang itsura ng kwarto - maayos na. Maayos at parang di ako dito nagbihis kanina. Sigurado naman akong tama ang kwartong pinasukan ko. Pero talagang nag-iba. Humalimuyak pa ang bango ng scented candles.

"Ma-May hinahanap ka?" Tanong ni Kyla.
"O-Oo eh. Yung phone ko." Pag kasabi ko nun, nakita ko naman agad ang phone ko sa isang mesa.

Nakapatong `to sa isang papel na may nakasulat, di ko pinansin.

"Summer," Tawag ulit ni Kyla.
"Ano?" Napatingin ako sa mga nakahilerang scented candles at roses sa tabi-tabi.

OH GOSH! I know this.

"Pinakilala ka na ba ni Lex sa parents niya?"
"O."
"Tinanggap ka ba?"
"Di ko... alam."
"Dapat sinigurado mo. Kasi pagkatapos ng gabing ito, kami na ni Lex ang magkakatuluyan!" Sabi niya.

Sumikip ang dibdib ko sa sinabi niya.

:(" title="Angry" class="smiley" border="0">

"Bakit? You'll seduce him?" Tanong ko.

:(" title="Angry" class="smiley" border="0">
"Because this isn't a joke. Hindi ito laro. Narealize kong summer love lang iyang nararamdaman mo, at si Lex? Pinaglalaruan ka lang niya. He is playing with your heart because he knows you like him."
"HINDI GANYAN SI LEX!"

First time kong pinagtanggol si Lex. Grabe. Syempre no! Destiny na yata ang naglalapit sa aming dalawa! Kahit sinabi niyang walang Destiny kanina, di niya lang alam... gumagawa na ang destiny ng paraan para maging kaming dalawa dahil sa mga signs!

Nabitiwan ko ang cellphone ko. Pinulot ko naman agad. Kainis, ang dami pang nagtitext at mga missed calls. Nasulyapan ko ang papel na nasa mesa.

Kinuha ko ito nang napansin ko ang pangalan ko ang nakasulat sa headings.

"24 signs of Summer?" Binasa ko ito.

Hindi ako nakahinga ng limang segundo habang tinitingnan ko ang papel na naka crash-out na ang ibang signs. May nakalagay pa sa ibaba ng papel, "Konti na lang. Signs 8, 9 and 11 will be achieved at the... party."

"Ano yan?" Tanong ni Kyla habang tinitingnan akong tulala sa papel na nakuha ko.

He... cheated...

SIGN 32~
Summer: paki bilisan!

Namuo agad ang luha ko at parang nawalan na ako ng lakas. BETRAYED! Yan ang salitang nasaisip ko habang tumutulo ang luha ko.

Umalis ako sa kwarto ni Lex.

"Summer!" Tawag ni Kyla sakin.

Natigilan ako at, "Mag pakasaya kayo ni Lex tonight."

Napasinghap ako.

Pumunta ako sa kwarto at kinuha na ang mga damit ko sa closet. Di ko na kukunin ang toothbrush ko at kung anu-ano pa... bahala na. Kailangan ko ng umalis-

*KRRRRIIIINGGGGG*

"Hello!?"
"Hello, ma?" My voice broke.
"Ano ka ba! Narinig ko kay Manang na may boyfriend ka ulit diyan! Ikaw talaga! Di ka na natuto! Umuwi ka na! Uuwi ka na bukas!"

Hikbi parin ako ng hikbi. Tinakpan ko na ang bibig ko para pansamantalang tumigil naman ang paghikbi ko.

"Uuwi ka bukas! Kundi ipapasundo kita sa kuya mo at sa papa mo!"
"Uuwi ako ngayon!" Sabi ko.
"Ha? B-Bak-"
"Basta ma! Uuwi na ako! Yoko na dito!" Di ko na mapigilan ang luha ko.
"Anong nangyari Summer? Yan na nga ba ang sinasabi ko!"

Pinatay ko ang cellphone ko at tinapos ang pag-iimpake. Wala na akong pakealam kung anong hitsura ng nasa loob ng bagahe ko. Hinubad ko na rin ang soot ko at pinunasan ang mukha ko.

Nga naman! Napakatanga ko talaga! Ang tanga tanga ko. Ba't nga naman ako maniniwala kay Lex? Kaya naman pala flawless yung pagkuha niya sa mga signs dahil alam niya pala yun. Bwueset! Ang sakit ha! Paniwalang-paniwala na ako ha! Kala ko na talaga. Kala ko pang forever na - may pakilala pa sa parents? Kaya niya siguro ako pinakilala dahil andun sa signs no? Siguro atat na siyang ma-inlove ako sa kanya. Siguro pinagalaruan niya lang ako.

Dinala ko ang bag ko't umalis na sa kwarto. Di na ako magpapaalam kay Manang in person. Nag-iwan na lang ako ng note sa kwarto.

Umayos ako nang nagkasabay kami ni Kate sa elevator.

Tumigil ako sa pag-iyak at inayos ko ang mukha ko. Kaming dalawa lang sa elevator. Siguro na-weirduhan iyon dahil dala ko ang bagahe ko.

"Ako muna ang mauna ah? Sa taas ako. Sa function room." Napatingin siya sa bagahe ko.

Thank God di niya pinansin. Kaya tumango ako.

I got my fone. I deleted all the messages. majority of the messages are from Kevin, Aliyah and Nadine. Di ko na binasa.

"Uh... Are you going home?" Tanong ni Kate.
"Hindi."

*TINNNG!*

Bumukas ang pintuan ng elevator, agad kong kinlick ang ground floor.

Nakita kong papapasok din si Lex sa elevator. Tumigil sa pagtibok ang puso ko.

"SUM-!"

I closed the door after Kate went out.

"BILIS NAAA!" Hindi ko na rin pinapasok si Lex.

:(" title="Angry" class="smiley" border="0">

Alam kong alam niya kung anong gagawin ko. Pero ewan ko lang kung alam niya kung bakit.

*TINGGG!*

Nagmadali akong lumabas ng hotel... Bushettt. Umuulan pa! Tumigil ako sandali pero di ako nagdalawang isip na umalis na.

Naiisip ko si Kyla na naghihintay kay Lex. Naiisip ko kung anong mga iniisip ni Lex nang ina-achieve niya ang signs. Nahalata niya kaya na kinilig ako? Bwusit siya! Di ko siya mapapatawad.

Sumugod na ako sa ulan.

Bigla na lang may humila sakin habang nagdadrama ako sa gitna ng maulang gabi. Si Lex.

He kissed me. $:-\$

Tinulak ko siya.

:(" title="Angry" class="smiley" border="0">

Sinampal ko na rin.

:(" title="Angry" class="smiley" border="0">

"Summer! Where are yo-"
"Para saan yung halik, ha, Lex? Para may ma achieve ka namang sign?"
"Anong pinagsasab- Let me explain-"
"HEEEXPLAIN? Explain what? That there's no such thing as destiny?"
"There is no such thing-"
"OO! LEX!"

Umuulan ah! Nababasa kami. Buti na nga lang at di niya mapupunasan ang mga luha ko dahil di niya naman nakikita kung alin doon.

"Well! As for me, I'm immature... I believeD in destiny! And I believed that this summer love isn't just summer love because it was meant to be. Pero, Salamat ah! I was wrong... again. Akala ko iba ka sa kanila!"

Sinampal ko sa mukha niya ang papel na linagyan niya ng signs, basang-basa na.

"I'm sorry-"

GRRRR... I walked away.

"Summer!" He hugged me from the back.

Tinulak ko siya.
At sinampal ulit.

"Manyak ka! Nakakainis ka! ARGHHHH! I don't wanna see your face again! I loatheee you, forever!" Sabi ko.

Mas lalo akong nagngitngit sa galit nang nakita kong may dalang payong si Kyla, naka lingerie at bathrub pa.

OH GOD! I'm a LOSER!

"Summer, I love you~"
"HAAAAAAAAAH! Oo nga no! Shut the fcuk up! Matatanda na kayo, mag sama kayong dalawa!"

I ran through the rain. I love him too.

:(" title="Angry" class="smiley" border="0">

OMG. May taxi! Sumakay agad ako.

"Manong, pier." Sabi ko.

Tiningnan ko si Lex na nasa labas na ng taxi at hinabol pa ako.

"Manong, paki bilisan!"

Tumakbo siya. Tiningnan ko sa likuran. Pero di niya naabutan. Sana di niya na ako susundan. Dahil pag nagkataon, baka dalawang beses pa akong matalo.
Walang hiya talaga oh, niloko ako. Pinaasa. Pinapaalala ko sa sarili kong kasalanan ko ang lahat. Wa'g kang umiyak Summer, kasalanan mo yan kasi naniwala ka, kasi di ka nag-iingat, di ka natututo. Pero naiisip ko parin si Lex. It`s because he was soooo true. Hindi ko na tuloy alam ang kaibahan ng peke sa tunay. May ibang mga pekeng mukhang tunay talaga. At siguro, wala nga talagang tunay sa mundo.

I cried on the taxi, sinamatala ko nang basa ako't di mahahalata ng kahit sino ang mga luha ko. I'm going home. I'll face reality. My summer love is over. And it's just... Summer love. Nothing more.

SIGN 33~
Summer: Umitim pala ako

Leche naman. Umuulan pa. Sana naman di tumaob ang barkong sinasakyan ko. Hanggang ngayon tulala parin ako habang pinapatuyo ang sarili.

*KRIIIIINNNNGGG*

Nakanang...

"HELLO~"

Hindi ko kilala ang number na tumatawag sakin kaya nasungitan ko sa 'hello' pa lang.

"Imposibleng makuha ko ang signs kung di ko naman alam kung anu-ano ang mga ito."

Si LEX! Paano niya nakuha ang number ko? Kay Manang?

Hindi ako umimik. Eh hindi ko ine-expect na gaganun-ganunin na lang niya.

"Summer!"
"I`m going home. Goodbye, Lex." Iniwasan ko ang pagsinghap ng mas matagal dahil ayaw kong bumuhos na naman ang luha ko. "I`m not running away from you. I`m going back to reality. And you..." Hindi ko mapigilan ang mga luha ko. "...were never real."

Pinatay ko ang cellphone ko. I`m really going home now.

I think I need to change my number.

Hindi ako nakatulog kahit buong gabi akong walang ginagawa at binabantayan lang kung kelan malulunod ang sinasakyan ko. Ano kaya ang ginawa ni Lex at Kyla buong gabi? Kung mahal talaga ako ni Lex, baka may nangyari na sa kanila. Kung hindi niya naman ako mahal, baka may nangyari parin sa kanila. Nakanamannnn!

Sa wakas, naapakan ko na ang islang kumukonekta sa syudad na pinanggalingan ko. Agad akong sumakay ng bus.

Hindi parin ako nakatulog sa bus kahit anim na oras akong tulala. Minsan, feeling ko naamoy ko si Lex kaya napapatingin ako sa mga taong nakasakay sa bus. Wala siya. Shucks! What a traumatic experience.

Ilang milyong kilo na ba ang timbang ng kasalanan ko`t ba`t parang sinasakluban na ako ng langit at lupa?

Siguro, kailangan ko ng magpakabait. Kailangan kong sundin sina mama at papa nang di naman ako makarma ng ganito. Kailangan kong ayusin ang pag-aaral ko at ang buong buhay ko. Hihingi ako ng tawad kay Lauren. Didistansya ako kay Kevin. Hahayaan ko na ang mga tao sa paligid ko, mag babagong buhay na ako. And I`m back home.

"Summer!" Aliyah hugged me.

Kinabahan ako. Kasi, si Aliyah - at si - Lex.

"Anong nangyari?" Tanong ni Nadine.

Tulala parin ako habang nakatingin kay Aliyah.

"Alam ko. Alam din ni Nadine. Di ko sinabi sa mama mo." Sabi niya. Tumango naman si Nadine.
"Ayoko nang pag-usapan `to. Nagkamali ako."

Siguro tinawagan din siya ni Lex.

"Summer," Nakasimangot na si mama habang sinasalubong ako.
"Ma,"

Kinuha ng kuya ko ang bag ko. Nakauwi na pala si Kuya galing New York?

"Sasama ka sa kuya mo."
"Ha?"
"Sa New York!"
"Ha? Ma!"

Useless. Walang kwenta kung mag babago ako ng number kung aalis ako puntang States.

"Hindi ka muna mag-aaral. Hanggang ngayon, di mo parin natututunan ang leksyon mo!"
"MAAA, gusto ko na pong mag aral!"
"Hindi. Kung gusto mong mag-aral uli, prove to me that you're serious. Go to New York, be independent for 6 months. No boyfriend for 6 months! Saka kita ibabalik ng Pilipinas."
"Pero ma, I`m so behind!" Sabi ko.
"So? Schooling is not a race! I want you to learn the lessons at school and in real life thoroughly."

Napasinghap na lang ako habang nakikinig sa sermon ni mama.

"Umitim pala ako, mejo." Sabi ko sa sarili ko habang nakatingin sa mirror.

Habang tinitingnan ko ang mga mata ko, nakikita ko ulit ang mukha ni Lex. Then I realized how much I'm missing him. I touched my lips. Nahalikan niya ako bago umalis ng Sortee. Why do I have to think about this things? I HATE HIM!

"Summer! Alis na tayo."

Today is the first day of school. Pero sad to say, hindi ako mag-aaral. Ngayon ako aalis papuntang New York. Grabe, dalawang linggo lang ako dito, alis naman agad. May sunburn pa nga ako galing sa Sortee eh. Dalawang sunburn. Ang isa, sa likuran ko - mahapdi. Ang isa, sa puso ko - masakit. Ang nasa likuran ko, mapapawi lang. Ang nasa puso, ewan.

After 6 months sa New York, napansin kong halos araw-araw akong bumibisita sa isang boutique na puro mamahalin ang mga bilihin. At alam niyo ba kung bakit? Kasi binabalikan ko yung perfume na katulad ng amoy ni Lex.

Ngayon ko lang na realize kung gano parin ako kagalit sa kanya. Pero di ko parin makuhang ideny na namimiss ko siya. Araw-araw.

"Enrolled ka na!" Sabi ni Nadine habang linalapag sa mesa ang schedule ko.
"Thanks."

Umupo silang dalawa sa harapan ko.

"Tanggalin mo nga yang hat mo't naalibadbaran ako." Sabi ni Aliyah.

Tinanggal ko naman at linapag katabi ng coffee na inorder ko. Nasa isang coffee shop kami ngayon at kasama ko ang dalawa kong pinsan.

Kahapon lang ako nakarating galing New York. Di na rin ako pumayag na ako ang mag-enrol sa sarili ko dahil ayon kina Nadine at Aliyah bulong-bulungan daw sa school na umalis ako dahil buntis ako. Akalain niyo yun? Galing no? Ang galing ng issue ko. Sinong hibang kaya ang nagpakalat nun. Ayon pa sa balita, di na raw nalaman kung sino ang ama ng dinadala ko. Ang galing talaga.

Pero kahit andito na ako, hindi ko parin maramdaman kung ano nga ba ang inuwian ko dito. Parang may kulang. Kung ano man yun, hindi ko na kailangang malaman pa.

"Sows talaga. Siguradong yung kaibigan mong si Lauren ang nagpakalat nun. Kutusan mo pag nagkita kayo ah!" Tumawa si Nadine.
"Ikaw talaga. Seryoso yun no! Akala talaga nilang nabuntis ka. Halos 9 months ka pang nawala. Nakupo." Sabi ni Aliyah. "Pag may nagtatanong sakin kung sino ang ama ng dinadala mo, sinasagot kong pinsan ko lang. HAHAHAHA

:D" title="" class="smiley" border="0"> " Tumawa si Aliyah ng mas malakas.

Napatigil naman siya ng natitigan ko siya.

"Sorry, tao lang." Sabay pakita ng peace sign.

Kinalimutan ko na si Lex. Kinalimutan ko na ang lahat ng tungkol sa love. Yoko nang magpakagaga at magpaka tanga. Now, I'm trying to face reality.

SIGN 34~
Summer: mabango naman ako,

"They say summer love is fleeting. But sometimes what starts as a fling can lead to the real thing. A simple trip to the beach could be all it takes to clear our heads and open our heart. And, write a new ending to an old story. There are those who got burned by the heat. They just want to forget and start over. While there are others who want each moment to last forever.But everyone can agree on one thing: tans fade. highlights go dark and we all get sick of sand in our shoes. But the end of summer is the beginning of a new season, so we find ourselves looking to the future. Good Morning! Goodluck Arianne Summer Romero."

Eto ang text ni Gette na bumulagta sakin sa pagkagising ko sa unang araw sa school. OMG! Wala. pagligo at paglabas ko ng bahay binabasabasa ko `to.

This is it! This is really is it. LOL

Parang naninibago ako habang tinatahak namin ang daanan papuntang school. Si Aliyah pa ang nagdi-drive - para namang nakainom `to kung makadrive.

"Dahan-dahan naman dyan! Natutusok naman yung mata ko ng eyeliner dito." Sabi ni Nadine sa likuran.
"Sa bahay ka kasi maglagay ng make-up, duh!" Sagot ni Aliyah.

Sa labas lang ako nakatingin habang papapasok kami ng gate sa school. Noon kasi, nagji-jeep o taxi ako. Ngayon naman, naregaluhan ng sasakyan `tong pinsan ko, kaya naninibago ako. Pero tama lang yun dahil kung sa gate pa eh may nakakita na sakin, baka pagkaguluhan lang ako dun.

Tiningnan ko si Aliyah habang pinapark ang sasakyan niya sa parking lot.

"Wa`g kang mag-alala, reresbakan ka namin pag aawayin ka nila. Tsaka," Sumulyap siya sakin. "di ko rin sinabi kay Lex na nasa Pinas ka na. For the life of you, I will not." Tumawa siya habang papalabas kami ng sasakyan niya.

Kumaway na lang ako pag-alis ko. Whatever. Dapat lang. Tsaka, ano naman ang gagawin ni Lex kung malaman niyang andito na nga ako, aber? Whateverrrr.

I checked my phone. There was a missed call from Lex. OH SHET MADAPAKA. In speaking of him, baka akala niya nasa Pinas na ko, waaa~ Makabili nga ng new sim mamaya.

"Summer," Napatingin ako sa dinadaanan ko at nakita ko si Kevin.

Pag tingin ko sa kanya, agad niya naman akong yinakap. Nakakabigla.

"You`re back!" Sabi niya.

Kinalas ko ang pagkakayakap niya. Tiningnan ko ang mga tao sa paligid at panay ang titig nila sa akin. Nagbubulung-bulongan pa sila. Yeah, alam ko ang iniisp nila.

"Akala ko di ka babalik. Salamat naman..." Sabi niya.
"Hindi kita binalikan, Kevin. Hindi ikaw ang binalikan ko. But, thanks anyway."

Linagpasan ko siya. Mas lalong dumami ang nagbubulung-bulongan. Grrrr. Sabunutan ko kayo diyan.

"Summer, alam ko... I`m sorry. I just want to be you`re friend for now. Alam kong nasira ko ang pangalan mo sa skul..."

Tumango ako habang pinapansin parin ang mga weirdong tingin sa akin.

"Salamat." I smiled.

Pumasok na ako sa room. Nabigla ako nang pumasok din si Kevin.

"We`re classmates?" Tanong niya.

Tinabihan niya ako sa napili kong upuan.

"Paano nangyari yun? Back subjects ko yun-"

Natigilan ako nang nakita kong may dalawang subjects akong hindi back subjects.

"Well, whatever." Sabi ko.

"Summer!" Tinawag ako ni Nicole galing sa likuran. "Saan ka galing? Anong nangyari sayo?" Sumulyap pa siya sa tiyan ko bago umupo sa tabing upuan ko.
"Wala. Pumunta akong New York. Nagtrabaho." Sagot ko.
"Owww. Talaga? Di ka ba na... ano?" Gumuhit siya ng pabilog na hugis sa tiyan niya.
Umiling na lang ako.
"Sabi na nga ba. Hindi totoo yung balita." Sabat ni Kevin.

"Summer!" Tawag ni AJ sumulyap din siya sa tiyan ko.
"Yes..." Ngumiti ako.
"You`re back!" Sabay yakap sakin.
"Of course!"

Nagdatingan narin ang ibang kaklase ko noon at silang lahat ay pinagkaguluhan ako.

"You have got to be kidding me. Summer is not back. That is so impossible!" Narinig ko ang sigaw ni Lauren sa labas ng classroom.

Nang pumasok na siya sa loob kasama ang mga kaibigan niya at nakita ako, "Or maybe, I was wrong. So, Summer. Was it a girl or a boy? Yung anak mo..." She asked sarcastically.
"Bakla, tomboy..." I laughed. "Sino bang lokoloko ang nagpakalat na buntis ako?"

Natahimik ang lahat ng tao sa room at sa akin lang nakatoon ang atensyon nila.

"Ano bang mga iniisip ninyo? Di pa naman ako pinapasukan ng espirito santo para magkaanak o mabuntis ako bigla. At malabong mangyari yon dahil di ako santa. Pwede ba... O baka naman, kala niyo nag a-asexual reproduction ako? Di ako magaling sa biology or science, di ako marunong nun."
"Ows really? O baka naman tinatago mo lang ang anak mo? Walang masangsang na amoy ang natatago." May pa lapit-lapit effect pa si Lauren sakin habnag nakahalukipkip.
""Oo nga! Walang ganun. Eh mabango naman ako, di naman masangsang ang amoy ko tulad ng bunganga mo.

:(" title="Angry" class="smiley" border="0">

She tried to slap me but Kevin stopped her.

"Tama na, Lauren. Tama na yung insecurities mo kay Summer."
"Oh my God." Naluluha si Lauren. "He`s defending the kabit." Sabi niya. "Nga naman... kaya ka siguro hindi pa nabubuntis, Summer, kasi di ka pinapatulan ni Kevin no?"

ABAH NAMAN TALAGA! Ba`t ganito usapan namin.

Sinampal ko na! Yan ang bagay sa yong taena ka.

Sasampalin niya din sana ako, pero napigilan ulit siya ni Kevin.

:(" title="Angry" class="smiley" border="0">

SIGN 34~
Summer: anong nangyari sa kanya...

"I`ll change my number." Sabi ko kay Kevin at Nicole habang kabibili lang ng isang sim card sa canteen.
"Bakit?"
"Awww. Wala lang."

Wala kaming pasok kanina sa first period. Ganito talaga pag first day of school. Nababanas naman ako dun sa classroom kasi andyan si Lauren at yung mga tingin ng classmates namin kaya lumabas ako. Pero ngayon ko lang nalamang mas mapapahamak ako dito sa labas.

"Summer! Nanganak ka na?" Sigaw nung isang classmate ko noon.
"Ughhh." Umirap ako.
"Sinong ama?"
"Di ako nabuntis." Sabi ko.
"Awww. Sorry. Di nga? Eh, kala ko ba... dinig na dinig sa school eh." Sabi niya.
Napailing ako.
"Di nga siya nabuntis!" Sabat ni Kevin.
"Kita mong ang sexy sexy na nung tao." Dagdag pa ni Nicole.

Umalis naman yung ex blockmate ko.

"Ano ba talagang nangyari, Summer? Lammo, lahat ng tao sa skul paniwalang-paniwala na nabuntis ka." Sabi ni Nicole habang umuupo kami sa upuan sa canteen.
"Di nga kasi... Basta, pumunta ako ng New York at nagtrabaho. My mom punished me." Sagot ko.
"Pero, tinatawagan kita nung summer ah?"

Lumakas ang tibok ng puso ko pagkabanggit niya ng summer.

"Sumasagot ka naman. Asan ka ba nung summer?"
"Ahhhh."

Errr.

"Nasa isang... island. Somewhere."
"Oww? Bora? Anong ginagawa mo dun?"
"Nope... Uhm, nagtatrabaho."
"Maraming bang gwapo dun?" Tanong ulit ni Nicole.
"Ewan ko. Uhhh, di naman kasi ako gumala masyado."
"Ahhhh."

Tumango naman silang dalawa. Salamat naman at mejo hindi na nila ako kinulit.

Ganyang ganyan lang ang nangyari sa buong araw. Nakakainis pa nga kasi halos 90% ng klase ko, wala akong kilala. Pero may mga nakakikilala naman sakin.

"Ms. Romero. So, what can you say?"
"Uh... Ma`am... wala po akong masabi. Di pa ako nakaexperience eh."
"Ohhh. I`m sorry. So... Sorry. Mali pala yon." Linagay ng prof ko ang kamay niya sa noo.

Tinatanong pa kasi ako kung anong feeling ng nanganganak. Mga walang heya. LIBELOUS!

:(" title="Angry" class="smiley" border="0">

Napasinghap ako pagkatapos ng isang buwan kong pag-aadjust muli sa buhay estudyante.

Kahit na mejo pinag-iinitan parin ako nina Lauren, di ko na lang pinapansin at nag co-concentrate na lang ako sa pag-aaral.

I glanced at my cellphone, "Tagal naman ng mga bruhang yon."
"Summer," Kaway ni Aliyah.

Andito na sila. Makakauwi na ako. Umayos ako sa pagtayo at di na ko sumandal sa kotse niya.

Pumasok na kaming tatlo sa loob, front seat ulit ako.

"Kamusta?"
"Ganun parin, as usual." Sagot ko.

Isang buwan na ang nakalipas. Hayyy, I`m doing well. I`m not really skipping classes. Dalawang klase lang ang nakakapagpakaba at nakakapagpaexcite sa akin - yung mga hindi back subjects ko. Mabuti na ang ganito no.

"Uhhh, kamusta na si Lex?"

Ack~

Muntik pang tumilapon ang bag ko sa harapan nang biglang nag break si Aliyah dahil sa traffic at dahil din yata sa tanong ko.

"Ha?" Sabay tingin niya sakin.
"Nagpakasal na ba sila ni Kyla?" Nakatingin lang ako sa harap.
"Uyyy, Summer~" Sabat ni Nadine.
"Di naman... Ewan ko, wala akong balita masyado sa kanya. Lam mo naman yun, busy sa pamamahala ng Sortee."
"Ahh. Di ba siya umaalis sa islang yun?"
"Huh? Umaalis naman, halos every month pa nga. Depende. Hindi naman kasi taga dun yung taong yun."
"Awww. San ba siya nag college?"
"Ahhh. Graduate ng UDP yun."

Nosebleed. UDP is an amazing school.

"Summa Cum Laude pa nga yun. HAHAHA Grabe." Sabi niya. "Kaya yun ma-pride dahil marami naman talaga siyang pwedeng ipagmayabang sa katawan. Daming naghahabol dun pero wala naman siyang liniligawan. Weird. Kaw lang yat- errr..."

Di na lang ako nagsalita nang nakita kong nag green ang light. Kahiya naman, Summa pala siya... LOL. Nu naman ngayon? Ba`t ko nga ba tinatanong `to? EERRRR.

"Miss mo na ba siya?" Tanong niyang seryoso.

Naabutan ko pa si Nadine na nakatingin sakin through the mirror.

"No. Gusto ko lang malaman kung anong nangyari sa kanya..."

Magkatabi lang yung subdivision namin at ang subdivision nina Aliya at Nadine kaya nakakasabay ko sila pauwi. Hinatid nila ako ng bahay pagkatapos nun.

Sineryoso ko na ang pag-aaral ko ngayon. Talagang gumagawa na ako ng assignments kung meron. Gumagala ako minsan pero hindi ngayon dahil mejo nagiging busy na kasi papalapit na ang midterms.

SIGN 35~
Summer: Lex,

"Okay, next week nga pala class, I won`t be around. Siguro mga one month..." Sabi ng prof ko sa Philo class - ang isa sa dalawang klase kong hindi mga back subject.

"YEEEAH!" Nag hiyawan ang mga kaklase ko, pati sina Kevin at Nicole.

Mejo napapalakpak pa nga ako dahil sa tuwa.

"Pero! I`ll be leaving some assignments and you will still report here. Depende na yun sa napag-usapan namin ng head sa school, okay?"

"AAAAAAAAAAAWWW."

Kainis naman. Sayang! HAHA

"Summer."

Napalingon ako kay Kevin.

"May klase ka pa ba?" Tanong niya sakin habang papalabas kami ng room namin sa Philo.
"Wala eh, pero, may lakad ako." Sabi ko.
"Awww. Sayang naman."
"Bakit? Wala kang pasok sa next class mo?"
Tumango siya.
"Naku, sorry. May pupuntahan talaga ako eh."

Nagdalawang isip pa ako kung pupuntahan ko nga ba sina Aliyah at Nadine na naghihintay sakin sa Starbucks na mejo may kalayuan sa school namin.

"Aw... pero... Bakit? Wala kang kasama?" Tanong ko kay Kevin pagkatapos kong kumbinsihin ang sarili kong masyadong malayo yun para lakarin ko at masyadong malapit para magjeep ako.
"Oo eh... Pero- okay lang..." He smiled.
"Di na, sina Al-"

*KRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRING!*

"Excuse me. Hello?" Sinagot ko ang phone ko.
"Jusko. Icheck mo naman minsan ang phone mo no. Sino ba ang kasama mo? Ba`t ang tagal mo?" Sabi ni Nadine.
"Aww. Si Kevin. Sorry. Uh-"
"Lika na dito! Bilisan mo ah! May sasabihin kami sayo."
"Importante ba yan?" Tanong ko habang sumusulyap kay Kevin.
"Uh. Idunno. I don`t think that this lil piece of information can be substantial to your very existence." Sarcasm ba yan? Ano ba yung importanteng yun?
"Ugh! Okay, papunta na ako-"
"ALONE!" Sigaw ni Nadine sa phone pagkatapos binaba.

Hindi kasi yun approve kay Kevin eh.

"Sorry, Kev. Kailangan ko raw pumunta eh. Importante. Family gathering."

FAMILY GATHERING! Para di na siya magbalak pang sumama.

"Oww. Okay lang. Pero, next day din kasi wala akong pasok..."
"Awww. Maybe I can be with you na~" I smiled.
Tumango naman siya at umalis.

Nagmadali narin akong umalis sa school. Nakasalubong ko pang umiirap si Lauren, di ko na pinansin.

What kind of information can be substantial to my very existence ba? Errr.

:(" title="Angry" class="smiley" border="0">

Ang init huh, naglalakad ako dito tapos andami pang jeep na nag i-air pollution. Buti na lang may panyo ako. Grabe, sana tigilan na ang pag gamit ng mga may CFC para di na mag global warming. Errr.

*PEEEEEEP-PEEEEEEEEEEEEP*

Nakaharang ba ako sa daanan? Lumingon ako sa likuran at di naman ako nakaharang ah? Nagpatuloy ako sa paglalakad.

*PEEEEEEEEP-PEEEEEEEP*

Lumingon ulit ako at hinarap na yung sumusunod na... SPORTS CAR (?) sakin. Whatdahell? A YELLOW LAMBORGHINI!?

:(" title="Angry" class="smiley" border="0"> $:-\$

Tiningnan kong mabuti ang driver sa loob. Naka polo shirt... May shades pang mukhang ginamit ng Eraserheads noon. Sino itech?

Lumabas siya sa sports car niya at tinanggal ang shades. He crossed his arms then smiled.

As if I was waiting for this PRECIOUS MOMENT to come, napanganga ako habang binabanggit ang pangalang matagal ko nang hindi naitatawag kahit kanino.

"Lex," My voice broke.

OH NO! I HATE THIS. I don`t like this! Why is he here? OH MY!

Labels: 24 Signs of Summer

raindrops are falling like tears, jonaxxstories;


FAQs

Tripped

Ripped

Whipped

One Night, One Lie

Every Beast Needs A Beauty

Until Trilogy

Worthless

End This War

Heartless

Baka Sakali (Season 2)

Mapapansin Kaya

Why Do You Hate Me

Training To Love

Baka Sakali
Panimula	Kabanata 1-5
Kabanata 6-10	Kabanata 11-12
Chase and Hearts
Introduction	C&♥1-5
C&♥6-10	C&♥11-15
C&♥16-20	C&♥21-25
C&♥26-30	C&♥31-35
C&♥36-40	C&♥41-45
C&♥46-50	C&♥51-55
C&♥56-60	Conclusion
No Perfect Prince
Prelude.	Stage 1-5
Stage 6-10	Stage 11-15
Stage 16-20	Stage 21-25
Stage 26-30	Stage 31-35
Stage 36-40	Stage 41-45
Stage 46-50	Stage 51-55
Stage 56-60	Stage 61-65
Stage 66-70	Postlude

Invisible Man
Preface	A arcs
B arcs	C arcs
D arcs	E arcs
F arcs	G arcs
H arcs	I arcs
J arcs	K arcs
L arcs	M arcs
N arcs	O arcs
P arcs	Q arcs
R arcs	S arcs
T arcs	U arcs
V arcs	W arcs
X arcs	Y arcs
Z arcs	Postface

Loving Darkness
Chapter 1	Chapter 2
Chapter 3	Chapter 4
Chapter 5	Chapter 6
Chapter 7	Chapter 8
Chapter 9	Chapter 10
Chapter 11	Chapter 12
Chapter 13	Chapter 14
Chapter 15	Chapter 16
Chapter 17	Chapter 18
Chapter 19	Chapter 20
Chapter 21	Chapter 22
Chapter 23	Chapter 24
Chapter 25	Chapter 26
Chapter 27	Chapter 28
Chapter 29	Chapter 30
Chapter 31	Chapter 32
Epilogue

How To Produce A Prince
Opening Remarks	Step 1-10
Step 11-20	Step 21-30
Step 31-40	Step 41-50
Step 51-60	Step 61-65
Closing Remarks

Downfall Chronicles
DC Start	Fall 1-5
Fall 6-10	Fall 11-15
Fall 16-20	Fall 21-25
Fall 26-30	Fall 31-35
Fall 36-40	Fall 41-45
Fall 46-50	Fall 51-55
Fall 56-60	Fall 61-65
Fall 66-70	Fall 71-75
Fall 76-80	Fall 81-85
Fall 86-90	DC END

24 Signs of Summer
First Sign	Sign 1-5
Sign 6-10	Sign 11-15
Sign 16-20	Sign 21-25
Sign 26-30	Sign 31-35
Sign 36-40	Sign 41-45
Sign 46-50	Last Sign

Remembering Summer
The Awakening	1st
2nd	3rd
4th	5th
6th	7th
8th	9th
10th	11th
12th	13th
14th	15th
16th	17th
18th	19th
20th	21st
22nd	23rd
24th	25th
26th	27th
28th	29th
30th	The Aftermath

Just That
Beginning	1-5
6-10	11-15
16-20	21-25
26-30	31-35
36-40	41-45
46-50	51-55
56-60	61-65
66-70	71-75
76-80	81-85
86-90	91-95
95-100	ENDING