10th
10th~
Summer: I-I mean Sir?
"What happened?" Tanong ni Lex habang nakatingin sa akin na nakatayo sa harapan ng table niya.
Naiinis ako, di ko kasi masagot yan.
What happened? Hindi ko naman alam eh.
"Basta bigla na lang silang nagsuntukan." Sabi ko na may halong pagkairita.
"Impossible naman yata kung bigla na lang silang nag-away!"
"Eh. Yun naman talaga yung nangyari."
Sa tono din ng pananalita niya, alam kong galit siya.
"Ayokong magkaroon ako ng pananagutan sa mga college students na mga pag-aaway na yan. Kung nag-aaway yung dalawang yun dahil sa`yo. Pwede bang kontrolin mo sila at pagsabihan na wa`g sa klase ko-"
"Okay fine! I`m sorry! As if I can control them!"
Nabigla siya nang pinutol ko ang pagsasalita niya. Nabastos yata. Sorry, Lex! You`re pissing me off. :(
"Can I go now?"
Mas lalong nalagyan ng poot ang mga mata niya pagkatapos ko siyang binastos sa pagsasalita.
Lex is a proud man...
Yung tipong wala talaga makakapagpabagsak. At sino ba naman ako para bastusin siya.
"Summer! Wa`g mo akong pagsalitaan sa ganyang klaseng tono. Di ibig sabihin na dahil magkakilala tayo sa labas ng skul na `to ay pwede mo na akong bastusin!"
Tumayo siyang bigla pero agad namang napasandal sa upuan niya habang nakahawak sa noo.
"S-Summer..." He uttered my name inimately.
"Okay ka lang, Lex?" Kinabahan ako at linapitan siya nang nakita kong iniinda ang sakit sa ulo niya.
"Stop!"
Hindi ko siya nalapitan dahil pinigilan niya ako.
Kinabahan ako at nasiyahan! Kinabahan dahil nakakabigla ang pagsakit ng ulo niya, hindi ko iyon inasahan. Nasiyahan dahil baka may pag asa pa! Maalala niya pa ako!
"What... was that?" Sabi niya ng tumigil na ang pagsakit ng ulo niya.
Did he remember me?
Tinawag niya ako diba?
"I-I'm sorry. Just... frequent migraines." Sabi niya habang nasa baywang ang mga kamay at iniisip ang nangyari.
Hindi siya mapakali at mukhang nakakalimutan yata na nasa harap niya ako.
"Are you okay, Lex? I-I mean Sir?" Tanong ko.
Tiningnan niya ako. His eyes were curious.
"Have we met before?"
My heart skipped a beat.
"Kung sasabihin ko bang 'Oo' maniniwala ka?"
"why? Just tell me? How did I meet you?"
Kinabahan akonang tinanong niya ako.
Hindi ko alam kung dapat ko bang sabihin sa kanya o hindi. Kung sasabihin ko sa kanya, maniniwala kaya siya? At kung `di ko sasabihin, will he ever find out the truth about me?
"Sa Sortee."
Labels: Remembering Summer
raindrops are falling like tears, jonaxxstories;
