21st~

Summer: It won't

"Na-naalala mo?" Nakanganga ako sa loob ng sasakyan.

Ano na ba? Yayakapin ko ba siya o ano? Naaalala niya ba ako ng lubusan?

Ngumiti siya.

"I don't know... It was like a memory from a dream." Sabi niya at humalkhak. "Seriously, nangyari yun?"

Tumango na lang ako.

"When?" Tanong niya.
"Last Summer."

Tumingin siya sa kawalan.

"Bakit pati una nating pagkikita, na erase?"

Tanong niyang di ko masagot din.

"Did it really happen?" Tumingin siya sakin.
"Oo."

He looked away again.

"Its like... Its like a dream." Pinikit niya ang mata niya at sinandal ang ulo sa upuan. "The dream is fading away."
"Wa'g mo ng isipin yun." Sabi ko bigla. "Alam kong nahihirapan ka na. Just let it go. Don't think about it anymore."

Tumingin siya ulit sakin.

"That's what you want me to do?" Tanong niya.
"Kung nahihirapan ka naman, di bale na lang."
"I thought you wanted my memories back?"
"I want it back... just not the hard way!" Sabi ko.
"Kung di sa ganitong paraan, eh paano? Theres no other way but to remember you the hard way." He's raising the tone of his voice na.

Natahimik ako.

"I'm sorry but I'm desperate." Sabi niya at hinawakan ang kamay ko. "Please help me remember. I can't move on without it."

Sa mga sinabi niya mukha siyang marami ng naaalala kahit na yung hat ko lang pala talaga ang naalala niya.

"Okay... Sige... But how?" Tanong ko.

His face lightened up.

"First, we are going to report professor Sebastian..." Sabi niya at pinaandar ang sportscar.

"Wa'g na."

Hindi ko alam kung bakit pero kinurot ang puso ko at napapaiyak ulit.

"Wa'g na." Sabi ko ulit habang umiiyak.

Tumingin siya sakin at agad ibinaling ulit ang atensyon sa kalsada. Nad-drive na siya.

"Ayokong dunggisan ang pangalan mo. Ayaw ko ding malaman ng lahat ang nangyari sakin. My mom and dad will be furious. Ayoko nang palakihin. Ang importante sakin ay hindi na natuloy."

"BUT WHAT IF IT'LL HAPPEN AGAIN?" Galit siya!

"It won't! Di ko na sya kukunin sa kahit anong subjects ko."
"I'm not going to be there all the time anymore!" Sabi niya sakin.

Napatingin ako sa kanya. Seryoso siya at kalmado na. Nakatingin sa kalsada at pinark ang sasakyan sa TGIF.

"I'll pass my resignation tomorrow. I won't teach for the second sem."

Imbis na mejo huminahon na ako sa pag-yak. Bumuo ulit ang mga luha ko dahil sa sinabi niya.

Iiwan niya na ako?

"But I'll be waiting for you everyday, after school." Sabi niya trying to cheer me up.

He poked my nose. Nakatunganga parin kasi ako.

"I told you I'll chase after that summer. I'll chase that memory. I'm serious... I'll remember that summer, the summer I'm with you."

Labels: Remembering Summer