eleven-fifteen
ELEVEN
Celestine Herrera: Excuse me, Gabriel!
*KRRRRRIIIIIINGGGGG*
Linsiyak naman talaga! Naunahan pa ng tawag ni Jana yung alarm clock ko.
"Hello?"
"Hi! Gising na! Bilisan mo na nga! Ma lilate tayo niyan sa first day of school eh!"
Sumulyap ako sa alarm clock ko. Lanya, 8:00AM na pala. Samantalang, 9:00AM ang pasok namin ni Jana!
"O sige sige! Maliligo lang ako!"
Binaba ko na yung cellphone ko. Tsss, ang totoo, kanina pa ako gising. Nag rereminisce lang ako sa mga araw ko nung high school! Pero, kung iniisip niyong mahal ko parin yung EX-BESTFRIEND ko, nagkakamali kayo. As I`ve said, galit na lang ang nararamdaman ko sa kanya. Inapak-apakan niya yata ang pagkatao ko, dinurog niya pa ang puso ko... kaya syempre, natural lang yung magalit ako sa kanya ng ganito! Wa`g na kayong mag react! Alam kong alam niyong natural lang `to!
Nagbihis na ako pagkatapos kong maligo, tapos umalis ng bahay. Buti na nga lang at may puso si Kuya today, ihahatid niya raw ako dahil first day ko. Kaya eto, I`m saved!
"Baba na!" Sabi ni Kuya.
Kinakabahan kasi ako eh, syempre... ang laki-laki na ng school ko ngayon, di tulad nung high school lang ako. Tsaka, parang busy lahat ng tao kung titingnan mo.
"Bye, Kuya!" Kumaway na rin siya sa akin pagkababa ko at umalis na.
*KRRRRIIIING*
"Cel!" Si Jana ulit!
"O,"
"Lika na nga dito sa room natin, bilisan mo ah! Buti wala pa ang prof!"
"Okay-okay!"
Syempre, dahil panghabambuhay ko na yatang kaibigan si Jana, classmate parin kami hanggang ngayon.
Lakad-takbo ang ginawa ko sa buong school. Kahit ang totoo naman talaga ay.....
"Nawawala yata ako!"
OH NOOO! Asan na ako? Ang alam ko... STC 304! Saan naman kaya yung room na yun na katunog ng mga plate number sa sasakyan? Linsiyak! Kaya napakuha tuloy ako ng phone sa bag ko. Asan ba yun? Patuloy ang paglakad ko nung...
*BBOOOOOOG*
Aray naman! Ang sakit ng noo ko! Tumama yata sa baba ng taong nakabangga ko.
"Aray naman!" Siya pa ang sumigaw.
Sumigaw? 
:(" title="Angry" class="smiley" border="0">
Sandali, kilala ko ang boses na yun ah? 
Tumingala ako. At heto na naman ako at parang nakakita ng multo. Ang EX-BESTFRIEND ko ba `to? O isang artistang ka hawig niya? Pero dahil nararamdaman ko sa gaspang ng ugali at sa pagmumukhang pinapanood ko simula pa noon, nalaman kong siya nga! SIYA? SIYA? Kala ko nasa States?
"G-Ga-"
"Excuse me, miss... Humaharang ka sa daanan ko." Napakunot ang noo ko.
Maaga yata akong magkakawrinkles nito. Hindi ulit ako kilala?
Gunggung ka pala Celestine eh! Alam mo namang hindi mo makakalimutan ang tanyag na linya niyang 'mag kalimutan na tayo?' diba?
"Sorry ah? Nagmamadali kasi ako eh. Hindi rin ako tumitingin sa daanan dahil hinahanap ko ang cellphone ko. Sorry!" Sarcasm.
"O! Nag explain ka pa! Ang gusto ko lang naman ay tumabi ka sa dinadaanan ko. Tsaka, sino ka ba para kausapin ako?"
Ang ugali ng unggoy na `to??! Eh mas magaspang pa talaga yata sa sandpaper! Leche...
Suminghap na lang ako habang linalagpasan niya ako.
Sa sobrang kaba ko, hindi ko na nagawang lumingon at agad na akong naglakad patungong kawalan. Hindi ko alam ang mga daan patungo kung saan. Tapos... Tapos... Makakasalubong ko pa yung unggoy na yun? Ba`t andito siya? Ba`t di ko alam? Tinatraydor narin ba ako ni Jana at di niya sinabi sakin na andyan na yung pinsan niya?
Sa inis ko, lumabas ang hidden talents ko at nakita ko ang room ko.
ANDDDD!!!! Guess what? The only vacant seat was the seat beside that EX-BESTFRIEND na hindi na daw yata ako kilala! Wulang hiya! Nakita ko si Jana na sumisenyas na umupo sa upuang nasa gitna nilang dalawa ni Gabriel!
Edi umupo na ako! Umupo na! Akala niyo naman kakabahan ako. Tse! Di ako kakabahan no! Di ko na naman siya gusto eh!
*Nadulas sa harap ni Gab*
"Mag ingat ka nga, miss." Sabi niya.
Masakit mang isipin, aminin, at sabihin, sinalo ako ng mokong!
"Ehe-Ehem... Please settle down everyone." Sabi nung prof na kararating lang.
"Sorry ah!"
"Teka, ikaw yung kanina ah? May gusto ka ba sakin? Sinusundan mo yata ako eh!"
:(" title="Angry" class="smiley" border="0"> Ang hangin naman talaga. May bagyo ba? Parang kumain yata `to ng bagyo dun sa states kaya eto siya ngayon at dinadalhan ulit ako ng bagyo.
Lumingon ako kay Jana at umiling na lang siya.
"Excuse me, Gabriel! Ilang beses ko ba dapat sabihin sa`yong wala akong gusto sa`yo?"
Halos tumingin na lahat ng kaklase ko sakin eh, buti na lang di napansin ng prof namin.
"Ha?" Nag evil smile siya. "Gabriel? Ba`t mo ko kilala?" Lalong lumaki ang ngiti niya.
Ang ngitng na miss ko. HOOOY! Di ko na siya gusto ah! Totohanan lang yan. hehe
"Sigurooo, gusto mo nga talaga ako no at kilala mo ako?"
Or what? Hindi na yata ako nakikilala ng mokong na `to. TALAGANG HINDI NIYA NA AKO NAKIKILALA! AAAAAAAAAAAAAARGH!!! Eh isang taon lang yung lumipas eh! Ba`t ako, kilala ko pa siya!?
TWELVE
Celestine Herrera: Yoko ng maalala,
PWEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE! Halos isuka ko yung nangyari! Papanong andito si Gab?
"J-Jana!" Tinawag ko si Jana ng pabulong kahit nagsasalita pa ang prof namin.
"Hmm?"
"Ba`t andito si Gab?"
"Huh?"
Leche! Sa sobrang hina ng boses ko, di na ako naririnig ni Jana. Kaya sinulat ko sa papel.
Ako: Ba`t di mo sinabi saking nandito si Gab?
Jana: Bakit? Kailangan ko bang sabihin sa`yo? Kala ko wala ka ng care diyan? 
:D" title="" class="smiley" border="0">
Ako: Wala akong care kung di naman niya ako magiging classmate or what.
Hindi na binalik ni Jana sa akin yung paper. Kabanas naman oh. Ayan tuloy, kulang na lang magkaheart attack ako habang nakaupo dito. Paanong sa dami naming pinagsamahan ng langyang Gab na yan tapos di pa ako nakikilala? Hindi niya ba talaga ako kilala o kinalimutan niya lang talaga?
Pagkatapos ng klase namin, sobrang lamig ng pawis ko. Feeling ko nga namumutla ako. Eh bakit ba kasi parang ka-firstday-firstday of school pa lang marami ng kaibigan ang lokong `to? Highfive dito at highfive doon ulit yung drama niya. Linigpit ko ang gamit ko para makaalis na sa impyernong room namin... Kaso... Parang nag HANG ako eh.
"Jana,"
"O, Gab?"
Tiningnan ko si Gab na nakatingin naman kay Jana, "Asan na si..." Namula pa siya habang tumitingin sa kawalan at tingin ulit kay Jana.
Lunok. Stacey!
"Celestine?"
Lunok. 
Lunok 5 times!
Ngumisi si Jana, "Bakit naman?"
Oi Gab! Nasa harapan mo po ako! O baka naman... totoong di niya ako nakilala? Namfutsa!
Pero.. lanya... ubod ng sakit nung tanong niya dahil nasa harapan lang ako... pero ubod ng saya naman yung nararamdaman ko!
"HAHAHAHA :D" title="" class="smiley" border="0"> " Tumawa si Jana.
"Huh? B-Bakit?" Ang linsiyak na Gab... di ako nakilala.
AWWW! UYYY! Hinahanap niya ako!!! HAHAHA. ehem... Cute mo naman Gab! Talagang makakalimutin ka... Naalala ko tuloy noon, nung di niya ako nakilala nung hinabol ako ng mga aso.
"May amnesia ka ba, Gab?" Tanong ni Jana habang hawak-hawak parin yung tiyan at di parin tumitigil sa pagtawa.
Kaya... pati ako na rin... natawa. Natuwa!
"Hi, Gabriel! I`m Celestine..." Naglahad ako ng kamay.
At sa sobrang kahihiyan na nangyari at naramdaman niya siguro... pumula ang pisngi... ang buong mukha ni Gab!
Tiningnan niya akong mabuti. Tiningnan niya ang kamay ko, tapos mukha ko ulit. Kinindatan ko na lang siya habang nakatingin lang siya sakin.
"Uh... Jude! Practice na tayo, `tol!"
Namfutsa! Di niya tinanggap ang kamay ko at nag walk-out na siya! Okay lang, deadma!? Basta napahiya siya! Nagtawanan na kami ni Jana pag-alis niya. WAHAHAHAHAH :D" title="" class="smiley" border="0">
Grabe, si Jana yung sobrang natuwa at parang nanalo sa lotto. Kahit nakaalis na kami sa classroom at naghahanap na kami ng tambayan, tawa parin ng tawa.
"Ba`t di niya ako kilala?"
Tumatawa parin si Jana, "Ehh kilala mo naman yun diba? Sobrang hina ng memory nun! HAHAHA. Tsaka, nagbago naman talaga kasi yung mukha mo eh..."
"Ahhh."
"Kita mo ba yung mukha ni Gab? Sobrang pula!" Tumawa ulit siya.
"Nukaba, Jana! Tumigil ka nga! Napahiya na nga yung tao eh." Tumawa na rin ako, di ko mapigilan eh.
"Asus! Wa`g ka ngang maawa sa unggoy na yun! Sobrang daming atraso nun sa`yo, tapos kinakaawaan mo pa?"
"Ah! Syempre, kahit ganun yun... minahal ko kaya yun!" 
Natigilan si Jana at hinarap ako. Tinitigan niya ako sa mga mata.
"Bakit?"
"Wala ka na ba talagang feelings kay Gabriel?" Tumaas ang kilay niya.
"W-Wala na! Tsss, sa sobrang laki ng kasalanan niya sakin, wala na no." Umirap ako.
"Aww. Hmmmm." Nag evil smile si Jana.
Nu naman kaya ang plano ng lukaret na `to?
"Ilang beses ka na nga niyang sinaktan?"
"Ay, ewan ko. Yoko ng maalala, mag ngingitngit lang ako sa galit kung maalala ko pa yan!"
"Hmmmm, kung wala ka na talagang feelings sa kanya..." Evil-smile. "Paano kaya kung....."
Tumaas ang kilay ko. 
"Gumanti ka?"
THIRTEEN
Celestine Herrera: Kaaway ko yun!
"Gumanti?" Natigilan ako at nag-isip. "Yoko nga!"
Umupo ako sa isang bench habang linalapag ko yung mga gamit ko.
"Come on, Celestine! Hindi mo na naman pala siya mahal eh, dami pang atraso nun sa`yo... tapos, gumanda at nagbago ka ng sobra! Kaya maaring magkagusto siya sa`yo!"
Magkagusto... si Gabriel... sa akin?
"Huh? Mag kagusto?"
"Oo! Magkagusto." Ayan na naman ang evil smile niya.
"Tsss. Ano ako, bale? Anong gagawin ko para magkagusto ang mokong? Lalandiin ko siya? Tapos, mag coconfess ako na mahal ko siya... tapos ano, papahiyain niya ulit ako? Yoko nga!"
"Hindi ganun! Magiging bestfriend ka ulit! As in, cleannn! Bestfriend lang talaga yung sadya mo... Tapos, papainlovin mo siya sa`yo... Then, tada!!! Success! Ano? Game ka?"
"P-P-Paano naman yun?"
Pagkatapos ng tanong kong yun, nakita ko sina Stacey kasama yung mga ibang friends pa niya. Naka P.E. attire sila at parang papuntang Gymnasium. At dahil napansin ko yun, narealize kong mukhang lahat ng tao ay papuntang Gym!
"Ah! First day of school, ngayon din nga pala ang try-out para sa basketball varsities at cheering squad members." Sumulyap siya sa wrist watch niya at tingin ulit sakin.
Ayan na naman yung evil-smirk ni Jana. Nakakapanindig balahibo.
"Oh! Oh no! I`m not joining the cheering squad! Ikaw na lang!" Inunahan ko na talaga siya.
Alam kong ganun na naman ang iniisip ni Jana. Ayoko ng mapahiya no! Wala pa naman si Kuya Sky para ipagtanggol ako, world war 3 pa kami ni Ex-Bestfriend ko. Tsaka yokong mag iskandalo sa harapan ng maraming kolehiyala at susyaling tao no!
"GOOOOOOO! WAAAAH~!"
Hiyawan ang naririnig ko sa gym habang pinalitan na ni Jana ang soot niya kanina.
"Konting split at tumbling lang siguro, makakapasok na ako."
"Hoy Jana! Wala akong plano diyan! Ikaw na lang mag-isa."
"Hmmm, alam ko naman yun eh. Ganito ang gagawin mo oh... may plano kasi ako...."
!@#$%^&*()
Ehe-Ehem... Hindi naman sa nahihibang na ako no pero, pumayag ako sa plano ni Jana. Ayoko din namang mag audition ulit sa cheering squad na yan, kaya pumayag na ako dun sa isang plano niya. Kung ano yun? Abangan niyo na lang!
Tingnan natin kung di mawindang yang Gabriel Isaac Soriano na yan! Pagsisisihan niyang sinulat niya ang pangalan ko sa autograph ni Jana noon!
Pumasok ako sa gym. Kulang na lang talaga sumuko ang mga ear drums ko sa mga naririnig kong hiyawan. Nag e-exhibition kasi yung mga dating basketball players nila. Asus naman, parang mga ewan `to, parang mga aso naman yung mga players nila. Hindi pa yata nakikita si...
"GO NUMBER EEEEEIIIIGHHHHT!"
"GOOOO SORIANOOOOOOO!"
Napaupo ako sa di inaasahang upuan dahil kinailangan ko nang lumingon sa court!
Ayun na pala ang unggoy kasama yung mga barkada niya. Sa puntong `to, gusto kong isigaw sa buong gym na bestfriend ko yang si number 8, Soriano na yan! Lam niyo? Hinanap niya ako kanina! May gusto yan sakin, kaya di ako pinapansin kasi binasted ko!
Ano raw? Ang feeling mo talaga, Celestine! HAHAHAHAHAHA Para tuloy akong sira dito. AHAHAHA. Tili ng tili yung mga tao sa likuran. Pati sa harapan! Kulang na lang pati mga lalaki eh tumili na. Grrrr, makatili na nga rin? Di naman siguro ako mapapansin kung tumili ako dito... sa dami ng tao? NOH?
"GOOOOOOO GABRIELLLL ISAAC SORIANNNOOOO! NUMBER EEEIIIIIGHT! GOOOOOO! LOVE YOOOOOUUUUU!"
joke lang yun last part ah! Sabay lang sa uso dito.
Haha. Ang saya!
Ack~!
Nabigla ako nung tinuro ako ni Jude at napatingin si Gabriel sakin. WHOA!
As in? Kakahiya nameeen. Aw.
"GOO JANAAAA!" Bawi!
Feeling mo naman?
"GOOOO JANA SORIANOOOOO! WIN THE SLOOOOT GEIRLLL!"
Umiling na lang si Gab nung narinig ang ibang cheer ko. Sobra naman ang tawa ni Jana dun sa gilid sa ginawa ko. Bakit ba? Ganun na ba talaga ka unique yung boses ko para marinig nila agad kahit marami namang naghihiyawan dito? Ang OA nila ah?
Ang OA ni GAB! Sige ka! Pagpatuloy mo lang yang kasupladuhan mo`t magsisisi ka mamaya pag pinahiya na kita. Tingnan natin kung sino yung di makikipagbati sakin. HAH!
Ma-cheer na nga lang si Gab para di masyadong nakakabigla yung gagawin ko mamaya, "GOOOOO GAAAAAAAAAAB~"
"E-Eh... Excuse me-"
"RIELLLL~ Huh?" Napatingin ako sa katabi kong lalaki na nagsalita.
"Avid fan ka ba ng number 8?" He was half-smiling.
"A-Avid fan?"
"Ang lakas-lakas kasi ng boses mo eh. Wala, I thought you were something like that."
Ganun? Malakas pala boses ko?
"H-Hindi ah! Kaaway ko yun!" Sabi ko agad.
Syempre, ampanget na title naman nung 'Avid fan' para sa isang lalaking pinaglaruan ako at sinaktan. DIBA? Grrrr.FOURTEEN
Celestine Herrera: Bati na tayo, okay?
"Ahhh, ganun ba." Sabi nung lalaki.
"Oo eh." Nakatingin na ako kina Gabriel ulit.
Grabeh na naman ang hiyawan ng mga tao. Sa sobrang paghiyaw nila, nababanas na ako.
"GOOOO GABRIELL!!! Varsity ka na!!!"
"Varsity na yang number eeeeight! GWAPOOOO! HAHAHA"
Leche, ni hindi man lang ako makahirit. Panay tuloy ang kamot ko sa ulo ko, para akong kinukuto.
"Miss, relax ka lang." Sabi ulit nung lalaking katabi ko.
Hindi ko na pinansin, nakita ko kasing nag jump shot si Gabriel. Sobrang na carried-away ako, para tuloyng nag s-slow motion lahat. Tapos nakita ko pa si Jana na tumuturo somewhere.
Yes, I know! Gagawin ko na... teka lang no! Ganda-ganda ng view eh.
Sumulyap ako dun sa lalaking katabi ko, tapos nakatingin lang siya sakin at nakangisi. Hmmm, mejo familiar siya ah? Whatever. Tumayo na ako at unti-unting nag martsa papunta malapit dun sa announcer.
Bago ako tuluyang makarating dun sa announcer... nakikita kong mukhang tanggap na si Gabriel sa varsity. Syempre, galing-galing ng mokong na yun. Anyway, teka lang ah... breath-in, breath-out muna ako. Mejo kinakabahan ako sa gagawin ko pero... bahala na.
"Excuse me po." 
Tumingin yung announcer sakin.
"Pwede po bang mag announce, importante lang po kasi eh."
Kumunot ang noo nito.
"K-Kasi po..." Ngumiti ako. "Kailangan ko lang po talaga eh. Importante."
Binigay niya naman ang microphone, "O sige. Wa`g masyadong matagal ah."
Tumango ako at ngiting-ngiti. 
Nakatingin naman si Jana sakin habang naghihiyawan parin ang mga tao. Inaapura yata ako ni Jana kasi paalis na si Gab.
"Ehe-Ehem... test?"
BWAHAHAHAHAHA :D" title="" class="smiley" border="0">
Mejo natigil ang hiyawan.
"Number eight!" Sabi ko habang hawak-hawak ang microphone. "Number eight, Soriano, Gabriel Isaac!"
Ngayon, nakatingin na ang lahat sa akin. Napalingon na rin si Gabriel at umiiling. Si Jana naman ay namamangha na. Wala na akong naririnig kundi ang puso kong timitibok ng mas malakas pa sa normal na pagtibok nito.
"Nakikilala mo pa ba ako? Si Celestine Herrera `to! Yung bestfriend mo? We`ve been bestfriends for years na diba? Patawarin mo na ako kung ano man yung nagawa ko o kasalanan ko sayo. Kung ano man yung mga iniisip mo..."
Lumunok ako at tumigil sandali. Inaabangan talaga ni ex-bestfriend ang mga sasabihin ko eh no? Tumitingala siya sakin at sakin lang nakafocus ang mga tingin niya talaga. Nakikita ko na rin dun si Stacey sa tabi niya na nakahalukipkip.
"...noon, nagkakamali ka. Sorry din sa mga sinabi ko noon, hindi ko yun sinasadya. Sorry talaga. Hope you`ll forgive me." Okay, alam na natin kung ano ang ibig kong sabihin! Kailangan lang talagang maniwala siyang wala talaga akong gusto sa kanya NOON. Diba nga, di siya nakikipagkaibigan pa`g may gusto yung tao? Naiilang siguro? "Gusto ko lang humingi ng tawad sa`yo sa ginawa ko. Diba magkaibigan tayo? Kung totoo kang kaibigan, patatawarin mo ko diba? Sorry na, seryoso. Kasi kinalimutan ko na rin kung ano man yung kasalanan mo sakin. Gusto ko lang makipagkaibigan sa`yo ulit, ayoko kasi ng may kaaway ako. Bati na tayo, Gab ah?" Ngiti ulit.
Umiling siya lalong lalo na nung humiyaw ang mga tao sa paligid. Nagpalakpakan na rin ang kalahati sa mga estudyante habang isinisigaw na..... "BATI NA! BATI NA! BATI NA!"
Pati ako, nakisabay... "BATI NA! BATI NA!"
MWAHAHAHAHA. :D" title="" class="smiley" border="0"> Oh ano? Kuhang kuha ko ang simpatya ng mga tao no? Kaya sa ayaw`t sa gusto mo, makikipagbati ka sakin kung ayaw mong mainis ang lahat ng andito.
"O ano, mister number 8, bati na raw kayo ng bestfriend mo?" Sabi nung announcer.
"Bati na tayo, pleaaaase?" Nag pray-sign pa ako. 
Grabe ang tulak nila kay Gab dun sa court at kantsawan ang inabot niya pati yung coach niya.
Shet na malagket! Nakita kong ngumiti, tumawa ang mokong habang kinakantsawan siya ng mga teammates niya at tinitingnan ako.
Ang laki tuloy ng ngisi ko. OY! Wala ah! OA `to... mag hihiganti ako. Di ako nanlalambot dito. Ngiting yan? Asus! Ngiti lang yan! HAHAHA
"Gab?" Pinahiram ulit ako ng microphone ng announcer.
Ayan na naman ang hiyawan ng sanlibutan.
"Bati na tayo, okay?" Ngiting pagkatamis-tamis ulit.
At syempre, dahil matamis talaga ang ngiti ko. Di napigilan ni Gab ang ngiti niya--OMG! Nakatingin sakin ang unggoy na yun habang ngumingiti. Kahit alam kong pinipigilan niya ang pagngiti niya sa pamamagitan ng pag-iling... kitang-kita parin ang pagngiti niya.
Tapos, tinalikuran niya na ako/kami. Naglakad na siya palabas ng gym.
"HAH?" Ano yun? Walang imik?
Nagpatuloy na ang nagaganap na try-out pero yung ibang tao, di parin nakakarecover sa nangyari at nakatingin parin sakin.
Tiningnan ko si Jana tapos nakikita kong tinuturo niya ang labasan.
Tumango ako at umalis na dun sa announcer para sundan nga si Gab.
"Cel, try mo sa locker room, or sa rest room, pero kung wala... sa parking lot kana dumiretso. Nakapark dun ang sasakyan niya." Ngumiti pa si Jude pagkatapos niyang isigaw sakin `to.
"Okay! Thanks!"
Dali, Celestine! Andun daw ang sagot sa mga nasabing lugar na yun. WOHOOOO~!
Grabe yung takbo ko, wala na akong kinikilalang tao at nakikipagpatentero sa kanila.
FIFTEEN
Celestine Herrera: the more you hate, the more you love
"Gab?" Sabay tulak ko sa pintuan ng lockerroom.
Walang tao sa loob, syempre, lahat nandun sa gym.
"Gab?" Pumasok na ako tapos nakita ko siyang nag-iimpake.
Mukhang uuwi na.
"Bati na ba tayo?" Tumayo ako sa harapan niya habang liniligpit niya ang mga gamit niya.
Di man lang siya sumulyap sakin tapos kinuha niya na ang bag niya. Tinalikuran niya ako at umalis sa locker room. PFFFT! Ang unggoy na yun talaga. Bahala ka, susundan kita!
Kaya tumakbo ako para abutan siya, "Gabriel!"
"Ano ba?" Humarap siya sakin.
BLE! Mag-uusap tayo ngayon no. Kailangang magkabati tayo!
"Anong 'ano ba?'? Bati na ba tayo?"
Di siya makatingin.
"OA mo ah? Wa`g mong sabihing ayaw mo nang makipagbati sakin kasi na-stuck ka sa past natin?"
"Anong past? Wala tayong past ah!" Sabi niya.
Oo nga naman, Celestine. Wala kayong past... pwede?
"O sige, whatever. Wala tayong past, so ano, bati na tayo, bestfriend?" Ngumiti pa ako.
Kaya lang tinalikuran niya ulit ako at patuloy ang lakad niya.
"Hoy, Gab!" :(" title="Angry" class="smiley" border="0">
Tumigil ulit siya sa paglalakad at hinarap ako.
"Asus, may ngiti-ngiti ka pa kanina tapos, yun pala susupladuhin mo rin naman pala ako pag tayong dalawa na lang." Plastic mo!
"Alam mo bang panget tingnan sa babaeng naghahabol sa lalaki?" Tinitigan niya ako, seryoso.
So? What`s your point, man? Panget ako?
No! Ano bang kuneksyon nung sinabi niya sa nangyayari saming dalawa? Ay, ang hina ko. Siguro ayaw niya talagang sundan ko siya. Kung ayaw niyang sinusundan ko siya, bwahahaha, susundan at susundan ko siya para mas lalo siyang mainis. :D" title="" class="smiley" border="0">
Tsaka, humanda ka! Magsisisi ka kung bakit binanggit mo pa yung linya mo kanina!
"Alam ko naman yun, pero kung sa lalaking tulad mo din naman, di bale na kung pangit tingnan."
Kumunot ang noo niya. At ayan na naman ang sakit niya, di makatingin sakin. Nu bang nangyayari sa kanya? Namumula pa. Uyyy, kinikilig yan! LOL.
OOPPSSS! I know, masyadong scary yung nasabi ko. Heller, bahala na nga kung anong isipin niya. Dirty-minded masyado eh.
"Ano bang p-pinagsasabi mo?"
Hayan, Cel! Nauutal na! Success!
"Ang ibig kong sabihin eh, sa lalim ng pinagsamahan natin, ba`t hindi mo parin ako mapatawad?"
Ano ka ngayon? Winawala ko ang usapan. HEHE, baka maghuramentado na naman `to at aakusahan ulit akong may gusto sa kanya, naku.
Suminghap siya, "Pag-iisipan ko pa." Tinalikuran niya ulit ako.
Kaya ako naman, sumunod parin.
"Okay, pag-isipan mong mabuti ah?" Smile, useless... nakatalikod siya.
Katahimikan.
"Galit ka ba sakin?" Tanong ko.
"Tinatanong pa ba yan?"
"Bakit naman? Nag sorry na ko diba?"
Di sumagot.
"Oyyy, alam mo bang the more you hate, the more you love?" HAHA
Humarap siya sakin, "Tumigil ka nga! Di na tayo mga bata!" Aray naku, sinagawan daw ba ako?
"Eh yun nga diba?" Tinalikuran ulit ako. "Di na tayo mga bata, kailangan na nating magkabati?"
Wala ulit akong narinig na sagot sa kanya. Hindi ko na nga lang kakausapin tungkol sa mga ganyang topic.
Papunta yata sa sasakyan niya ang mokong. Wohooo~! Sasakay ako sa sasakyan niya. May sasakyan na pala siya?
"Wala ka na bang pasok?"
"Wala."
"Ako rin kasi, pwedeng sumabay?"
"Wala ka bang pera? Mag jeep ka na lang."
Ang sama naman nito.
"Wala nga eh." Uh-huh!
Tapos pinakita niya ang bente pesos niya, "O."
"Huh? Eh, sasabay na lang ako sa`yo. Uuwi ka na ba?"
"Mag jeep ka na lang! Mamalasin ako sa`yo eh."
How cold. :(" title="Angry" class="smiley" border="0">
"Sige na naman o!"
Umiling siya. okay, papayag na yan.
Bago siya makapagsalita, may dumaang tatlong lalaki sa harapan ko.
Tapos nakita kong linagay niya ang gamit niya sa loob ng sasakyan.
"Miss Celestine? Ano, bati na ba kayo nung number eight?" Sabi ng isa.
"Oo nga? Naku, sino bang di makikipagbati sayo, ang ganda mo yata."
Flattered ako?! Hindi ko `to mga kilala ah? Sumikat na yata ako dahil sa ginawang iskandalo ko kanina sa gym. Ngiting-ngiti pa ang tatlong lalaki habang kinakausap ako, syempre, sabik akong mag share kaya...
"Ewan ko nga eh, masyadong hard-to-get-"
Hindi pa ako nakakapagsalita ng tapos, nakita ko nang umandar at umalis ang sasakyan niya.
"-ang walang hiyang yun! GABRIELLLL!"
ARGHHHHH! Kainis! Iniwan pa ako! AAAAAAAAAAAAAAAH~! Breath! Breath! Pinaypayan ko ang sarili ko. Ang mga surot na lalaking yun kasi, tinatanong pa ako. Masyado naman akong mabait para sumagot. At masyado akong kampante na makakasakay ako sa sasakyan niya.
"Awww. Siya pala yung nasa sasakyan?" Tapos umalis na yung mga panirang lalaki.
Kala siguro ni Gab nakatakas na siya sa mga kabalbalan ko, bwahahaha, nagkakamali siya. Pero teka, nakakainis yung ginawa niya ah? Iniwan akong nabitin dito? Shet! Humanda talaga siya sa bahay. Pag dating ko dun, sasabunutan ko siya. Kala niya naman di ko kayang magalit sa kanya? Nagkakamali siya, noon hindi ko kayang magalit sa kanya, pero ngayon - kaya ko na! GRRR... As in, KAYA KO NANG IPAKITA SA KANYA!Labels: Just That
raindrops are falling like tears, jonaxxstories;
