Ilang segundo siyang tahimik na binabasa ang signs.

"Ano 'to?"

Napalunok ako.

"Noon, gumawa ako ng signs para sa next boyfriend ko. Yan yung mga signs."

Tumango siya at mukhang wala paring ideya.

"You... completed it." Dagdag ko.

"Really? How?" Tanong niya.

"You cheated." Sabi ko.

Nakatigin siya sakin habang tumtingin na lang ako sa bonfire. Tumingala ako, pero walang stars. Ang lakas ng ihip ng hangin. May naaalala akong panahon sa nararamdaman ko ngayon.

Yung maulang gabi na yun...

"Why did I cheat?" Tanong ni Lex.

Di pa ba obvious yung sagot?

"Hindi ko alam."

Of course! Kasi mahal mo ako! Pero ayokong pangunahan siya sa feelings niya.

Suminghap ako.

"I guess thats all for tonight?"

Naramdaman ko ang unti-unting pag ambon at pagkulog. May nakita akong mga taong sumilong sa hotel.

Uulan na!


Tumayo ako para iwan siya doon at makapag-isip pero hinila niya ang braso ko.

"Don't run away from me." Sabi niya.

"Gusto kong mag-isip kang mag-isa kasi ayokong kaawaan mo ako kung ano man ang desisyon mo sating dalawa. I don't wanna be a choice dahil lang nakakaawa ako." Sabi ko bigla!

NASABI KO NA TALAGA ANG INIISIP KO!

"Hindi mangyayari yun! Just stay with me while I clear my head and remember you!"
"But what if you won't remember me?"
"I will! I know!"

Umulan na! Basang basa kami.

"Just stay with me!"

Ganito din yung umalis ako galing party dahil nalaman kong niloko niya ako sa signs. Basang-basa din kami sa ulan.

"I'm thinking..." Sabi ko.

Niyakap niya ako.

"I'm thinking... maybe the reason why I found out you cheated was because we are not meant to be." Sabi ko.

"There's no such thing as meant to be... Siguro kaya ako nag cheat."

OMG! Kung naririnig niyo siya parang siya talaga! Parang siya talaga yung Lex ko! Parang siya ang Lex ko!

Giniginaw na ako! Buti maiinit ang katawan niya.

Pero sa tuwing naiisip ko ang insidente kanina, at yung sa hotel with Kyla, parang gumuguho ang mundo ko. Parang hindi kapanipaniwala lahat ng sinasabi niya.

That night, I stayed in his room. Slept in his room. Walang nangyari samin. Syempre kasi alam naming dalawa na hindi tama iyon sa sitwasyon namin ngayon.

I love him. I'm not sure if he loves me back. And I know, he's not sure too.

Umalis na kami sa Sortee. Hindi ko alam kung may development ba sa memories niya.

Pagkarating ko sa bahay, tulog agad ako. At pag gising ko... inaapoy ng lagnat.

Ilang beses akong tinawagan ni Lex sa dalawang araw kong pagkukulong sa bahay dahil sa lagnat pero di ko naaabutan.

Summer: (text)
I'm sick. Sorry di ko namalayan.

Lex: (reply)
What? Pwede ba ako jan?

Napangiti ako sa text niya.

"Summer, let's go!" Sabi ni mama.
"yeah."

Ang sakit ng ulo, lalamunan at katawan ko. Pupunta kami ng ospital para mag pacheck. Pagdating dun, agad naman akong na admit.

Summer: (reply)
st. Benedict's Hosp.

May pneumonia ako, pero di naman ako mamamatay no!

"Ano bang nangyari?" Tanong ni Gette. May-ari kasi ng ospital ang boyfriend niya.
"Wala lang. Nagka pneumonia lang ako. Virus." Sabi ko.
"I mean... Tatlong araw ka sa isla... tapos umuwi kang... ganito?"

Tumawa si Aliyah at Nadine.

"Ano ba kasi nangyari sa inyo dun?" Tanong ni Nadine.
"Wala nga! Weak masyado ang resistensya ko." Sabi ko.

May kumatok sa pintuan ng room!

"Ma, sino?" Tanong ko kay Mama nang binuksan niya 'to.

"Si Lex." Sagot niya.

May dala siyang flowers, fruits, at kung anu-ano pa.

Nahalata kong pnipigilan ni mama na magsalita.

"Good evening po." Sabi ni Lex.
"Upo ka." Sabi ni mama.

Extremely quiet din sina Gette, Nadine at Aliyah.

"Hindi na po ako magtatagal." Sabi ni Lex.

Awkward moment!

"Ba't naman?" Tanong ni Mama.
"May meeting kasi ako..." Sabi niya.

"With?" Tanong ko.

Hinaplos niya ang noo ko.

"With my father."

Labels: Remembering Summer