Jini Punzalan: di ko alam eh


"Eto na! Pasensya na! Meron na ako neto!" Sabay abot ko sa paperbag kung saan naroon ang stilettos na pagkamahal-mahal.

Nasa likod ko si JR at sa harap si Hans, na nakatunganga sa paper bag.

Ang totoo, hinintay ko munang umalis si Mr. Chan para maibigay tong paperbag. Andito kami opisina ni Mr. Chan para pag-usapan ang project. Umalis sya dahil may meeting pa daw sya. At kelangan din daw naming pag-usapan ang mga pose na dapat gawin namin ni Hans at mga camerang gamitin ni JR.

"At ano naman ang gagawin ko nyan? Lam mo, even if you already have a boyfriend, it doesn't mean that you can't accept gifts from anybody." Sabay tingin kay JR.
"Sumusob-"
"JR. Tama na! Ayoko ng gulo. UH. Hans, di naman sa ganun, pero, meron na kasi talaga akong ganito at di sya kasya sakin eh."
"Then? You must keep it still diba? I bought it for you so I'm sorry, I won't accept that!"

Napatahimik ako. Si JR ay halatang naggigigil na, hinawakan ko na lang ang kamay nya at braso para kumalma.

"JR. Wag na!"

Napailing sya.

"So, we're here to talk about the pictorial right? So, JR anong masasabi mo?"

Hindi nagsalita si JR.

"Buti't tinanggap nyo ang offer?"
"Ba't naman namin tatanggihan?" Sabi ni JR.

Hinawakan ko ulit ang kamay nya.

"Ah. Okay!" Bawi ni Hans.
"So, the pictorial will be tomorrow right?" Tanong ni JR kay Hans.
"Uh. yeah! Jini?" Ibinaling nya ang tingin nya sakin.
"Huh?"
"Are you ready?" Tanong nya.
"UH." Tumingin muna ako kay JR bago..."Oo."
"Good! UHM. I know na bago ka pa lang sa field na to, so baka mailang ka right?"

Tumango ako habang si JR ay nakikinig lang.

"Maybe we can get to know each other para naman at least gumaan ang loob natin sa isa't-isa ano?"

Napailing ulit si JR.

"Huh? Kailangan pa ba talaga yun?"
"Yeah!"

Tumingin sya kay JR.

"Oh no Joshua. Don't tell me you can't work like a real professional?"
"Huh? Sinabi ko ba yun?"

Ngumiti si Hans.

>:(

Nagsimula na ang mga tanong ni Hans sakin. Agad ko namang sinagot to ng maayos. Hindi umimik si JR sa gitna ng pag-uusap namin ni Hans.

"Uhuh! I see... So, how about love life? How did you fall for JR?"

Napatingin ako kay JR na naka kunot noo.

"Uhm...di ko alam eh. Basta-"
"What are you? A reporter? Bakit kailangan mo pa yang tanungin sa kanya?" Singit ni JR.
"Wala lang. I just want to know that part." Ngumiti ulit sya.

Halata sa mukha ni JR ang pagka-inis kay Hans. Kasi naman, ba't ba parang interesado sya sakin at bakit nya tinatanong ang mga iyon? Dinadagdagan pa nya ng mga ngiting mukha may hidden agenda lagi.

Isinandal ni Hans ang kanyang ulo sa sofa.

"OH WELL. I'm excited!"

>:(

JR kasi, ba't pa tinanggap tanggap ang mga ganitong offer? TSK. Di ko maintindihan!



---


Joshua Rian Te: Subuan mo ako.


"START na Joshua!" Sabi ni Mr. Chan.

Pumasok ako sa studio para humarap na sa lens ng camera. Lumabas ako kanina dahil nanggigigil ako sa mga nangyayari. Binihisan si Jini ng damit na bagay na bagay sa kanya. Kulay pula at puti ang kombinasyon. At si ganoon din. Di ko matanggap na they're actually doing this. Alam ko, ako ang nagsalang kay Jini sa photoshoot na to. Dahil alam kong kelangan nya ng pera.

NOOO! Yeah! Para kasi akong hinahamon ni Hans eh. Pag natapos tong pictorial na sakin parin si Jini eh titigil na sya. Ewan ko pero ganun ang instinct ko.

*CLICK*

Unang click ko sa camera. Wala akong gana! Ang ganda-ganda ni Jini pero di sya makangiti ng maayos. Pati na rin ako. Si Hans naman, feel na feel.

"Hija! Lumapit ka naman kay Hans! Jusko!" Sabi nung isang staff.
"Joshua! Why don't you direct them with they're pose?"

GRRR.

"Uh! Jini! Lumapit ka ng konti!"

Once again, I put my eyes on the view finder.

Huminga ako ng malalim at tumingala sa itaas. I feel like---I can't do it!

"Sige! Jini Lumapit ka pa ng konti!" Ibinaling ko ang tingin sa view finder at nagseryoso na!

I saw Hans smiling...

"Jini! It's okay!" Ngumiti si Jini sa kanya. "JR is nervous because he thinks you're nervous!" Tumango si Jini at nagseryoso na rin.

Ilang sandali lang, nakita kong gumagaan na ang loob ni Jini kay Hans.

Ngumingiti na sya kada click ko ng shutter release. At malapit na sila sa isa't isa. Dahil ako ang kumukuha ng picture---mas lalo kong nasaksihan kung paano naging magaan ang loob nila sa isa't-sa. Isang bagay na nagpaasar sakin.

NO JR! You can't be selfish! YOU CAN'T BE!

Patuloy kong kini-click-click ang shutter release. Habang tumatagal mas marami na silang magandang kuha.

"WOW. You look good together!" Sambit ng isang staff.

Napatigil ako. Nakita ko si Jining nakatitig sakin. Di ako pwedeng magpahalatang naiinis o naaasar. >:(

Tingin ulit sa view finder at nakita kong nakapulupot ang mga braso ni Hans sa baywang ni Jini at ang ulo nya ay nasa kabilang bahagi ng katawan ni Jini.

"UHH. Change costume! Change the lens too!"

Sabi ko ng wala sa oras.

Lumabas ulit ako para makapag-isip-isip at di naman ako pinansin ng iba. Abala sila sa pag-aasikaso sa mga modelo.

Ilang sandali ang nakalipas..."JR! They're ready!"

Napabuntong hininga ako bago pumasok. Naka pink sila ngayon. Langya. I can feel the pressure everytime I put my eyes on the view finder.

At ngayon, napansin kong di ko na sinabihan si Jini na lumapit. Ginawa ulit nila ang pose na naputol kanina dahil sa pagpalit ng lens at damit. DAMNIT.

*Click*

Ilang INTIMATE na pose pa ang ginawa nila. Pinapawisan na ako at parang gusto kong sugurin si Hans at durugdurugin! Masyado syang mapagsamantala.

At hindi pa talaga nakontento ang mga staff. Hindi sila na kontento sa studio! Pumunta pa kami dun sa rooftop ng pinakamataas na building para mag photoshoot daw.

"JR!? Pagod ka na ba?" Tanong ni Jini habang kumakain sya.

Di ako sumagot.

"Kumain ka muna!" Sabi nya.

"Di na!"

"Bakit?"
"Di ako nagugutom! Wala akong gana!!"
"Pero kailangan mo paring kumain!"

Tiningnan ko syang mabuti habang naka damit ng itim.

"Ba't ganyan ang damit mo? Parang pang patay?" Tumawa ako.
"Ewan ko nga eh. Nahihirapan nga ako sa sapatos ko." Sabay tingin sa sapatos nyang ang taas ng heels.

Nakita ko si Hans na nakatingin samin. Kaya agad kong inilapit ang mukha ko kay Jini at ginalaw ang inuupuan nya para ilapit sakin.

"Jini. Subuan mo ako."
"Huh? O sige!" Sinubuan nya naman ako.

Tinitigan ko si Hans at pinagtaasan ng kilay. Ano ka ngayon? SHE'S MINE! ONLY MINE.

Tumawa na lang sya at ikinainis ko yun.

Ilang sandali ang nakalipas, nakita kong pinaupo si Jini sa gilid ng rooftop at si Hans naman at itinabi sa kanya.

Tumingin ulit ako sa view finder...

"JR. Bilis-bilisan mo ang pag click ah? wag ka munang pumili ng pose!"

Tumango ako kay Mr. Chan.

Sa view finder nakita kong nakatitig ng maayos si Hans sa akin. Then, I started clicking simultaneously.


*CLICK* *CLICK* *CLICK*

It was like making an animation of HOW HE KISSED JINI ON THE CHEEKS that made me really mad! Parang gusto kong durugin ang camera pero may pumipigil sakin. Si Jini nabigla pero hindi na nakapalag dahil hindi naman pinansin ng mga staff ang nangyari.



---

Jini Punzalan: Si Andrea!

Nasa loob kami ng sasakyan ni JR ngayon, kahit di nya sabihin, nakikita kong pagod na pagod na sya. Pagod ako, pero mas pagod sya. Minamasdan ko sya at parang gusto kong ako na lang ang magdrive kahit di ako marunong. Gusto ko syang alagaan.

May biglang kumatok sa window ng sasakyan. Si Hans. Binuksan ko agad.

“Mr. Chan wants to meet us tomorro, Jini!” Sabi nya habang sumulyap kay JR.
“Huh? Akala ko ba tapos na to?” Tanong ko.
“Ewan ko nga eh. He said I'll call you daw, pero since I don't have your number...”

Napatingin ulit ako kay JR, di parin sya nagsasalita. Sinandal nya ang ulo nya sa upuan.

“And oh, can I have your number? HEHE. Just in case.” Sabi ni Hans habang inaabot ang cellphone nya at sumandal sa window kong bukas.

Linagay ko na agad ang number ko, its business. Hindi ako makakatanggap ng tawag galing sa kanya kapag di naman tungkol bukas. Sana alam yun ni JR.

“Thanks! Uh... Pumunta ka bukas ah?” Paalala ni Hans.
“Uh. Ba't tayo lang? Di ba kasama si JR?” Tanong ko.
“I don't know with Mr. Chan eh. Sabi nya tayo lang daw.”
“AH. Okay.”

Umalis naman sya agad at halatang pagod din sya para makipag-asaran pa kay JR. Pinaandar na ni JR ang sasakyan at sumandal sa manibela.

“Okay ka lang ba?” Tanong ko.
“Yeah!” Pinatay nya ang makina.
“Mukhang hindi eh. Lika dito!” Iminuwestra ko ang balikat ko.

Hindi sya gumalaw. :(

“Hindi ka kasi kumain ng maayos eh.” >:(

Tumango lang sya. >:( Di pa naman ako marunong magluto.

“Kumain na lang tayo sa labas! Ililibre kita!” Offer ko.

Tinalikuran ba naman ako. >:( Naku ang bakulaw, nag iinarte!

“Hoy! ano ka ba! Anong problema mo riyan at para kang babaeng may dalaw!”
“Pupunta ka ba bukas?” Tanong nya.

Nagseselos sya? Hanggang ngayon? Akala ko malinaw na ang lahat. >:(

“Hindi!” Lumingon sya pabalik sakin, at binatukan ko na.

“Ano ka ba? Nagseselos ka parin ba talaga? Kuuuu, JR Te---ipapasalvage ko yang utak mong napaka-dirty minded...”
“Diba sabi ko naman sayo, ayokong nakikita ka ng iba, gusto ko akin ka lang!”

OH. Naalala ko yung scene nung papunta kami sa welcome party ni Hayley.

“JR, kahit sino pa ang makakita sakin, wala ka namang dapat ipag-alala eh, sayo nga lang kasi ako. Di ka ba nakakaintindi?”

Pinaandar nya ulit ang sasakyan at humarurot agad.

“JR, bukas, samahan mo ako sa meeting!” Sabi ko.
“Di naman ako kailangan dun eh!” Sabi nya.
“Bahala ka! Basta, kasama ka. Edi hintayin mo ako o basta!”
“Bakit pa?” Nakatingin parin sya sa daan.
“Alam kong di mapapanatag ang loob mo kung umaaligid yung Hans na yun sakin tapos wala ka! Hindi ba?”
“Huh? Sinong nag sabi?”
“Ay langya. Nukaba? Ba't di mo maamin sakin na nagseselos ka?”

Halata naman eh! GRRR... >:( Ihininto nya ang sasakyan at ipinark sa isang restaurant. Ginugutom na nga ata.

Pagkapasok namin doon, agad kong nakitang nakangisi si Hans habang linalantakan ang mga pagkain sa mesa niya.

“Hanggang dito ba naman?” Pabulong na sinabi ni JR habang umiiling.
“Doon na lang tayo!” Sabay turo ko sa pinakamalayong table kay Hans.

Sumunod naman si JR sa sinabi ko. Parang ayoko talagang nagkikita syang nag seselos lalong lalo na ngayong wala naman sya dapat na pagselosan. Di pa lang kami nakakaupo, may nakita na akong kumakaway sa akin sa di kalayuan.

:o

“Si Andrea!” Sigaw ko, napalingon si JR.
“O, Andrea, ba't ka andito?” Tanong nito.

Andyan na naman ang mga ngiti ni Andrea noon. Siguro, maayos na ang kalagayan ng puso nya. Siguro okay na sya. Mabuti naman! PHEW. Di na ako mag-aalala.

“Ah. Andito nga rin si Mama at si Papa eh. Tsaka, nakita ko rin si... Hans kanina.” Hinanap nya si Hans na wala na sa dating kinauupuan. “Ay, mukhang umalis na yata.” Ngumiti sya.

“Ah Oo,” singit ko.
“Uh. Galing kayo ng photoshoot? Kamusta ang modeling ate? Ayos ba?”

Umupo sya sa tabi ng silya ko at umorder na si JR.

“Uh. Oo, ang hirap. Naninibago ako, buti na lang at tinutulungan ako ni Hans.” Sabi ko.
Nakita kong sumulyap sya kay JR.

“AH. Mabuti naman. EHM, ikaw JR? Kamusta?”

Sa puntong yun naisipan ko kung may balak pa ba syang umalis o wala na. >:(

“Okay lang, nakakapagod.” Di makatingin si JR kay Andrea.
“Uhhh. Buti no? Hindi ka nagseselos---?” Sabi nya kaya napatingin si JR sa kanya.

“Uh, anyway, sige, maiwan ko na kayo. Bye-bye!” Kumindat sya at umalis.

Napailing na lang ako sa katahimikan ni JR.

“Bakit ba parang ang daming nanggugulo satin?” Tanong niya.

Napakibit-balikat na lang ako dahil wala akong maisagot.

HAY. Sana naman, mag-open up na si JR kung nagseselos siya. >:( Mapride kasi masyado eh, ayaw aminin na nagseselos siya sa Hans na yun kahit halatang-halata na.


---

Labels: Loving Darkness